ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 684

จวินมู่เหนียนถอนหายใจแล้วพูดว่า “มันไม่น่าสัมผัสอย่างแน่นอน แข็งก็แข็ง ไม่น่าสัมผัสเท่าของเจ้า”

ซูจื่ออวี๋รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เจ้าบ้านี่กำลังล้อเล่นกับนางอยู่งั้นหรือ?

ซูจื่ออวี๋พูดด้วยความเขินอายเล็กน้อย “จวินมู่เหนียน เจ้าพอได้แล้ว ปล่อยข้า”

จวินมู่เหนียนเลิกคิ้ว สาวน้อยคนนี้เรียกชื่อแซ่ของเขาเต็มๆ เห็นได้ชัดว่านางโกรธมาก

จวินมู่เหนียนปล่อยมือของซูจื่ออวี๋ แต่ไม่ได้ปล่อยนางออกไป กลับพลิกตัวขึ้นแล้วกดนางเอาใต้ร่าง

หัวใจของซูจื่ออวี๋ตึงแน่น นางผลักหน้าอกของจวินมู่เหนียนด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วพูดอย่างรีบร้อน “คุณกำลังทำอะไร? รีบปล่อยข้านะ”

จวินมู่เหนียนไม่ยอมปล่อย แต่โน้มตัวเข้าไปกดนางเอาไว้ ร่างกายที่หนักหน่วงและแรงกดที่แข็งแกร่งทำให้ซูจื่ออวี๋หายใจลำบาก

แต่จวินมู่เหนียนแค่กดนาง ไม่ได้มีความคิดจะละเมิดนาง แล้วเขาคิดจะทำอะไรกัน?

ขณะที่ซูจื่ออวี๋สับสน จวินมู่เหนียนก็พูดข้างๆ หูจวินมู่เหนียนว่า “อวี๋เอ๋อร์ บอกข้าหน่อย เจ้าโกรธอะไร? โกรธที่ข้าใช้คำสั่งกับเจ้า หรือโกรธที่ข้าอารมณ์เสียอย่างไร้เหตุผล หรือว่าโกรธที่ข้า...มีความลับกับเจ้า?”

ซูจื่ออวี๋เริ่มหายใจไม่ออก นางคิดไม่ถึงว่าจวินมู่เหนียนจะใช้น้ำเสียงขอร้องมาถามความรู้สึกกับนาง

ซูจื่ออวี๋เม้มปากแล้วพูดว่า “ข้า...ข้าไม่ได้โกรธ”

จวินมู่เหนียนก็ตอบว่า “โกหก”

ซูจื่ออวี๋ยื่นมือออกไปผลักจวินมู่เหนียนแล้วพูดว่า “เจ้าลงไปก่อน พวกเรามาคุยกันดีๆ ได้หรือไม่?”

จวินมู่เหนียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ข้าหนักมากเลยหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เจ้าตัวสูงและใหญ่เหมือนม้า ต้องหนักอยู่แล้วสิ กดข้าไว้แบบนี้ ข้าหายใจไม่ออก”

จวินมู่เหนียนก็หัวเราะ พลิกตัวนอนราบ แล้วกอดซูจื่ออวี๋ให้ขึ้นมาบนตัว สลับท่าทางของทั้งสองคนในชั่วพริบตา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน