ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 708

จวินมู่หลานถูกหนานหยนหรัวตอกกลับจนพูดไม่ออก จึงเบือนหน้าด้วยความไม่พอใจ

อานเป่ยซานเข้าไปสำรวจซูจื่ออวี๋ พบว่านางเพิ่งตื่นนอนขึ้นมาจริงๆ ความสงสัยที่มีต่อนางจึงหายไปมากกว่าครึ่ง

ขณะเดียวกัน ซูจื่อเยียนเอ่ยปาก

“โอ๊ย หรือว่าจะเป็นข่าวที่ได้ยินมาตอนเข้าเมือง? ภายในเมืองนี้มีผีชีกออยู่หรือ? ไม่อย่างนั้นในศาลาพักม้าคุ้มกันหนาแน่นขนาดนี้ เหตุใดจึงมีคนหายไปตั้งสองคน?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

ซูจื่ออวี๋ก็ตัวสั่นเทาในจังหวะที่พอดิบพอดี ขณะนี้จวินมู่เหนียนนั่งรถเข็นมาถึงหน้าทุกคนแล้ว เมื่อเห็นสีหน้าซูจื่ออวี๋ไม่ค่อยดีนัก เขายื่นมือไปจับมือน้อยของนางเอาไว้

“อย่ากลัว ข้าอยู่นี่”

ซูจื่ออวี๋เม้มปากแล้วพยักหน้า เป็นท่าทางกระวนกระวายของหญิงสาวตัวเล็ก

เมื่อเหล่าบุรุษเห็นนางทำท่าบอบบาง จึงอดสงสารไม่ได้ คิดไปคิดมาก็น่าจะใช่ ซูจื่ออวี๋ตัวคนเดียว แม้แต่สาวใช้ข้างกายก็ไม่ได้ติดตามมาด้วย จะลักพาตัวอานเป่ยเยว่กับปี้เอ๋อร์ทั้งสองคนได้อย่างไร

ขณะเดียวกันฉงซานที่ยืนอยู่ข้างจวินมู่ฉงเริ่มเหงื่อแตก เมื่อเห็นทุกคนกำลังสนใจซูจื่ออวี๋ ฉงซานแอบเข้าไปใกล้จวินมู่ฉง แล้วพาเขาไปยังมุมหนึ่ง พูดเสียงต่ำ

“ท่านอ๋อง หรือว่าพวกมันจะจับผิดคนขอรับ?”

จวินมู่ฉงเบิกตากว้าง พร้อมอุทาน

“จับผิดคนหรือ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของจวินมู่ฉง ทุกคนหันไปมองเขา

จวินมู่เยว่เอ่ยปากถาม

“พี่สี่ ท่านว่าอะไรนะ? จับผิดคนอะไร? จับตัวใครหรือ?”

หัวใจจวินมู่ฉงกระตุกวาบ รีบโต้แย้งทันควัน

“ข้าบอกว่า จะไปจับตัวโจรปล้นสวาทเดี๋ยวนี้ จับผิดตัวดีกว่าจับไม่ได้! หันถิง ไป!”

หันถิงรีบรับคำสั่ง

“ข้าน้อยจะไปเตรียมกำลังคนเดี๋ยวนี้!”

ตอนนี้ในใจหันถิงกระวนกระวายไม่น้อย เพราะเขาเป็นคนรับหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเจ้านายทุกคน เมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เขายากจะปฏิเสธความรับผิดชอบ เกิดเป่ยเยว่จวิ้นจู่(ท่านหญิง)เป็นอะไรไป เกรงว่าหัวของเขาคงรักษาไว้ไม่ได้

จวินมู่ฉงกับหันถิงและฉงซานออกไปสืบข่าว ส่วนจวินมู่หลานสั่งให้คนไปเรียกตัวเถ้าแก่โรงเตี๊ยมมาเค้นถาม

ฉงซานรีบตอบรับ

“ขอรับ ได้ได้ได้ ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้”

ฉงซานรีบพาองครักษ์จากหน่วยหลงอู่ ออกตามหาไปตามถนนที่เป็นหอนางโลมในเมืองลั่วเสีย

ทว่าถนนนางโลมเส้นนี้ยาวเกินไป สำนักที่เปิดเป็นนางโลมไม่ต่ำกว่าห้าสิบเจ้า ไหนจะซ่องเถื่อนอีกนับไม่ถ้วน

หัวใจของฉงซานตกลงไปถึงตาตุ่ม หากอานเป่ยเยว่เป็นอะไรไป ต่อให้จวนอ๋องอานต้องสืบสาวลึกลงไปถึงใต้ดินสามนิ้วคงไม่ปล่อยตัวการไปแน่ ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่แล่เนื้อเลย ต่อให้ควักหัวใจออกมาคงไม่พอ

……

ขณะเดียวกัน อานเป่ยเยว่กับปี้เอ๋อร์ถูกตาแก่หลังค่อยแบกมาไว้ที่ซ่อนเถื่อนแห่งหนึ่ง หลังจากแม้เล้าเปิดกระสอบแล้วเห็นหญิงสาวที่งดงามสองคน ทำให้นางตื่นเต้นดีใจมาก

แม่เล้าเอ่ยปาก

“ตาย ตาย ตาย รูปโฉมอย่างนี้หากส่งไปที่หอเทียนเซียงคงได้เป็นตัวชูโรง ทำไมถึงส่งมาให้ข้าล่ะ?”

ตาแก่หลังค่อมทำหน้าหื่นกามแล้วหัวเราะ

“เป็นอนุของพวกคนมีเงิน ล่วงเกินฮูหยินเข้า ทางนั้นเลยสั่งการว่าให้จัดการสังหารเสีย แต่เจ้าดูใบหน้านั่นสิ หากฆ่าทิ้งคงน่าเสียดาย ก็เลยส่งมาให้ท่านอย่างไรเล่า”