ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 713

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนยังคงนั่งดูสถานการณ์ด้านล่างอยู่บนหลังคา

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปากขึ้นมา “ท่านอ๋องเจ้าคะ น้ำหายแล้ว”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า น้ำใต้ฝ่าเท้าของเขาลดลงแล้วจริงๆ ทั้งถนนเหมือนกับฝนที่ตกหนักลงมาเท่านั้น ไม่มีพลังที่อันตรายอะไรแล้ว

จวินมู่เหนียนกล่าวว่า “พลังเจินชี่ที่ทรงพลังนั่นก็หายไปแล้ว”

ซูจื่ออวี๋พูดด้วยความประหลาดใจ “ท่านอ๋องหมายความว่ามีคนใช้กำลังภายในกระตุ้นแหล่งน้ำหรือ?” นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

ขณะที่จวินมู่เหนียนกำลังจะตอบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของกองทหารหลงอู่ “นั่นไง จับเขาเร็ว โจรปล้นสวาท!”

โจรปล้นสวาทหรือ?

เป็นไปได้อย่างไร?

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนมองหน้ากัน ทั้งสองคนรู้สึกประหลาดใจ

ข่าวเกี่ยวกับโจรปล้นสวาทเป็นสิ่งซูจื่ออวี๋ให้จวินมู่เหนียนปล่อยข่าวลือออกมาก่อนเพื่อล่องูออกจากรูของมัน แล้วดึงดูดให้อันเป่ยเยว่ที่กระเหี้ยนกระหือรือให้เคลื่อนไหว

เนื่องจากเป็นข่าวลือ จึงไม่มีทางที่จะมีโจรปล้นสวาทได้

กองทหารหลงอู่เห็นเป็นใครกัน?

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนต่างก็มองไปตามทิศทางของเสียง ก่อนจะเห็นชายสวมหน้ากากใส่ชุดสีขาวคนหนึ่ง กำลังอุ้มคนไว้ในอ้อมแขนแล้วลอยมาทางนี้ ด้านหลังก็มีกองทหารหลงอู่จำนวนมากกำลังวิ่งตามมา แต่กลับไม่มีใครสามารถตามความเร็วของเขาทัน

คนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นป๋ายหลี่เชียนซาง

ป๋ายหลี่เชียนซางอุ้มผู้หญิงอยู่ในมืออยากจะพานางออกไปจากเมืองลั่วเสียแต่ตอนที่เขาผ่านโรงเตี๊ยมลั่วเสีย เขาก็รู้สึกถึงการจ้องมองของคนอื่น

ป๋ายหลี่เชียนซางจึงมองไป จนตัวเขาเกือบร่วงลงจากอากาศ

เขาเห็นอะไร?

เขาเห็นซูจื่ออวี๋ที่ปลอดภัยดีกำลังยืนอยู่ข้างจวินมู่เหนียน

จวินมู่เหนียนเอ่ยว่า “วรยุทธ์ของชายผู้นั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ หากมองดูทั่วทิศก็เกรงว่าน้อยคนนักที่จะเทียบได้

ซูจื่ออวี๋รู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น “ทรงพลังมากขนาดนี้เลยหรือ?”

จวินมู่เหนียนก็เอ่ยปลอบใจ “อย่ากลัวเลย ด้วยนิสัยของพี่สี่ ไม่มีทางดึงยอดฝีมือขนาดนี้เข้าไปเป็นพวกได้หรอก มาเถอะ พวกเราดูกันต่อ”

จวินมู่เหนียนอุ้มซูจื่ออวี๋ไว้บนตัก แล้วลอยลงไปที่พื้นพร้อมกับรถเข็น

ในขณะนี้ คนอื่นๆ ก็มารวมตัวกันแล้ว

อันเป่ยซานร้อนใจจนแทบจะร้องไห้ แล้วเอ่ยว่า “เยว่เอ๋อร์ นั่นใช่เยว่เอ๋อร์หรือไม่? เยว่เอ๋อร์”

ทุกคนมารวมตัวกันรอบๆ จวินมู่ฉยง และเห็นได้ชัดเจนว่าสตรีที่เปลือยเปล่านั้นก็คืออันเป่ยเยว่จริงๆ

แต่จู่ๆ จวินมู่ฉยงก็พูดขึ้นมาว่า “รัฐทายาทอัน ระวังคำพูดด้วย นี่ไม่ใช่เยว่เอ๋อร์ นี่เป็นเพียงสนมนางหนึ่งของข้าเท่านั้น”