ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 74

จวินมู่เหนียนไม่ตอบ แต่กลับถามด้วยน้ำเสียงรำคาญเต็มทน

“พวกเราจะกลับเมื่อใด?”

จวินมู่เย่วเอ่ยปาก

“อย่ารีบร้อนสิพี่เจ็ด พี่รองใกล้จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว คุณหนูสามไร้เดียงสาจิตใจดี ข้าไม่อยากเห็นนางโดนหลอกนะ”

ไร้เดียงสา? จิตใจดี? ซูจื่ออวี๋?

จวินมู่เหนียนหัวเราะเสียงฮึไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรดี ทว่าเหตุใดเจ้าแปดถึงได้ใส่ใจนางนัก? จวินมู่เหนียนหันมองจวินมู่เย่ว เอ่ยปากถาม

“เจ้าชอบนางหรือ?”

จวินมู่เย่วคิดไม่ถึงว่าจวินมู่เหนียนจะเอ่ยถามเช่นนี้ ทำให้ชะงักไปชั่วขณะ ผ่านไปสักครู่เขาส่ายหน้า

“นางเป็นหญิงสาวที่ดี งดงามจนไร้ที่ติ ทว่าจวนเสนาบดีเป็นสิ่งที่รับมือได้ยาก ไม่รู้ว่าในใจของจิ้งจอกเฒ่าอย่างซูเหวินเฟิงยังมีความคิดชั่วๆอยู่อีกเท่าใด ข้าไม่อยากโดนบ้านพ่อตาหลอกใช้อยู่ทุกขณะหรอกนะ ข้ายินดีแต่งกับหญิงสาวที่ชาติตระกูลไม่โดดเด่น แต่เคารพยำเกรงข้า บ้านข้าจะได้สงบสุข”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า เขาเชื่อจวินมู่เย่ว ในสายตาของน้องแปดเขาคนนี้ มีเพียงออกรบสร้างผลงาน ไม่คิดจะแก่งแย่งอำนาจ พูดง่ายๆก็คือ จวินมู่เย่วไม่สนใจตำแหน่งองค์รัชทายาท

ความจริงเขาเองก็ไม่สนใจ สิ่งที่เขาสนใจคือท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด เหตุใดจึงมีเรื่องสิ่งที่ไม่ควรเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

อย่างเช่น...ซูจื่ออวี๋

นิ้วมือของจวินมู่เหนียนเคาะอยู่บนโต๊ะ จู่ๆจวินมู่เย่วยิ้มและบอกว่า

“พี่เจ็ด ท่านก็คิดว่าพี่รองมีปัญหาใช่หรือไม่?”

จวินมู่เหนียนหันมองจวินมู่เย่วด้วยความประหลาดใจ เขาพูดตั้งแต่เมื่อใด?

จวินมู่เย่วชี้ไปที่นิ้วมือของจวินมู่เหนียนบอกว่า

“เวลาพี่เจ็ดใช้ความคิด ท่านมักจะเคาะโต๊ะเช่นนี้ ลองให้ข้าคิดดูก่อน ท่านกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรให้คุณหนูสามหลุดพ้นจากพี่รองใช่หรือไม่?”

จวินมู่เหนียนเก็บมือที่กำลังเคาะโต๊ะกลับมา เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“อย่ายุ่งเรื่องนี้ให้มากนนัก” ซูจื่ออวี๋นะหรือต้องการให้เขาช่วย หากนางไม่อยากแต่ง นางคงมีวิธีเอาตัวรอดได้เอง

เมื่อพูดจบ อีกด้านหนึ่งเสนาบดีซูได้กลับมาถึงอย่างเร่งด่วน ด้านหลังยังมีใต้เท้าหันรองเจ้ากรมกลาโหมตามมาด้วย ซึ่งก็คือบิดาของหันถิงกับหันเจิ้น