ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 745

ซูจื่ออวี๋เห็นดังนั้นจึงเอ่ยปาก

“นายน้อยเสวี่ย ประคองเขาเอาไว้”

เสวี่ยเฉิงอันจึงรีบกดหัวไหล่ของฉินฝานรั่วเอาไว้ เพื่อไม่ให้เขาล้มลง จากนั้นเวลาได้ผ่านไปอีกหนึ่งถ้วยชา ต่อมาฉินฝานรั่วกระอักเลือดสีดำออกมาอีกหนึ่งคำ ทุกคนได้ยินเสียงที่แหบแห้งดังขึ้น

“ปวด...ปวดเหลือเกิน...”

ถอนพิษได้จริงหรือ?

สีหน้าของทุกคนตกตะลึง ส่วนผางอิงกับเสียนควานสีหน้าขาวซีดราวกระดาษทันที

เสวี่ยเฉิงอานคลายมือออกจากหัวไหล่ของฉินฝานรั่ว พร้อมเอ่ยอย่างตะลึง

“วิธีฝังเข็มหลิงซู ตกลงนางคือผู้ใดกันแน่? มีความเกี่ยวข้องใดกับสำนักราชพิษ?”

เสวี่ยเฉิงอันมองซูจื่ออวี๋อย่างตกตะลึง ส่วนซูจื่ออวี๋กลับบอกว่า

“เอาเหล้าให้ข้าหนึ่งไห”

จวินมู่หลานรีบเอ่ยปาก

“ลั่วไป๋ ไปเอาเหล้ามา!”

เห็นได้ชัดว่าจนกระทั่งตอนนี้จวินมู่หลานยังคิดว่าซูจื่ออวี๋ทำทุกอย่างเพื่อเขา

ลั่วไป๋จากไปแล้วกลับมาอย่างรวดเร็ว และนำเหล้ากลับมาหนึ่งไห

ซูจื่ออวี๋รับไหเหล้ามาพร้อมบอกว่า

“คลายมัดให้เขา”

ลั่วไป๋หันมองจวินมู่หลาน เมื่อเห็นจวินมู่หลานพยักหน้า จึงได้นำกระบี่คู่กายออกมาฟันเชือกที่มัดมือฉินฝานรั่วเอาไว้

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปากบอกว่า

“ดื่มเหล้าให้หมดภายในทีเดียว แล้วอ้วกออกมาให้หมด”

ฉินฝานรั่วพยักหน้า จากนั้นรีบดื่มเหล้าไหนั้นเข้าไปจนหมด ตอนที่เดิมไปได้ครึ่งหนึ่ง เขารู้สึกคลื่นไส้ แต่เมื่อพระชายาอ๋องฉินอยากให้เขาดื่มจนหมด เขาจำต้องกล้ำกลืน แล้วดื่มเหล้าให้หมดภายในคราวเดียว

หลังจากดื่มเสร็จแล้ว เขารีบลุกขึ้นอย่างว่องไว เพื่อเดินออกไปนอกกระโจม

เมื่อผางอิงเห็นดังนั้นจึงรีบบอกว่า

“ขวางเขาไว้!”

จวินมู่หลานกลับบอกว่า

“ลั่วไป๋ พาเขาออกไป อย่าทำให้ที่นี่สกปรก”

ลั่วไป๋รับคำสั่ง แล้วพาฉินฝานรั่วออกไปอ้วกด้านนอก ผ่านไปสักครู่ ทั้งสองจึงได้ย้อนกลับมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน