ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 796

เมื่อซูจื่ออวี๋นึกมาถึงตรงนี้ จึงยักไหล่บอกว่า

“ข้าไปพักผ่อนก่อนนะเจ้าคะ”

จวินมู่เหนียนพยักหน้า และปล่อยซูจื่ออวี๋จากไป

ซูจื่ออวี๋ออกจากห้องหนังสืออย่างรวดเร็ว นางไม่ได้กลับไปที่เรือนไป๋ลู่ แต่กลับตามเทียนชิงที่กำลังจะออกประตูใหญ่ไป

ซูจื่ออวี๋เอ่ยปาก

“เทียนชิง รอก่อน!”

ฝีเท้าขององครักษ์เทียนชิงหยุดกึก แล้วหันมองซูจื่ออวี่ พร้อมเอ่ยอย่างนอบน้อม

“พาะชายามีสิ่งใดให้รับใช้?”

ซูจื่ออวี๋ยื่นมือไปดึงเทียบเชิญจากมือของเทียนชิง พร้อมเอ่ยปาก

“กลับไปแจ้งที่โรงหมอเซวียน ว่าเทียบเชิญรับไว้แล้ว”

เทียนชิงชะงักไป จากนั้นยิ้มเจื่อน

“พระชายา ตัดสินใจแทนหมอเทวดาโม่เช่นนี้ คงไม่ดีสักเท่าใดนะขอรับ”

ซูจื่ออวี๋ผายมือบอกว่า

“ข้าแค่บอกว่ารับไว้แล้ว ไม่ได้บอกว่าหมอเทวดาโม่เป็นคนรับสักหน่อย ข้าเป็นคนรับต่างหาก!”

เทียนชิงไม่เข้าใจจุดประสงค์ของซูจื่ออวี๋ ทว่ากลับไม่ขัดคำสั่ง เขาพยักหน้าแล้วจากไปทันที

——

ตกค่ำ

ซูจื่ออวี๋เพิ่งอาบน้ำผลัดผ้าเสร็จ กำลังจะพักผ่อนนอนหลับ กลับเห็นจวินมู่เหนียนนอนอยู่บนเตียงของนางแล้ว

มุมปากซูจื่ออวี๋กระตุก คิดในใจว่ายังดีที่ตัวนางคุ้นเคยกับเจ้าหมอนี่ที่ไร้มารยาทแล้ว หลังอาบน้ำก็มักจะแต่งกายเรียบร้อย ไม่อย่างนั้นคงถูกเขาเอาเปรียบแน่แท้

จวินมู่เหนียนเห็นซูจื่ออวี๋ออกมา จึงยื่นมือบอกว่า

“มานี่”

ซูจื่ออวี๋เบะปาก

“ท่านอ๋องไม่มีห้องหับของตัวเองหรือ? เหตุใดจึงต้องมาที่ห้องข้าด้วย?”

มุมปากซูจื่ออวี๋กระตุก รู้สึกว่าจวินมู่เหนียนทั้งฉลาดและเหลี่ยมจัดพอกัน

เมื่อผลักความรับผิดชอบไปให้หอล่าจันทรา พวกนักเรียนและคณาจารย์ของสำนักฝูอี่คงไม่มีทางได้แก้แค้น พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งหนทางจะตามหาคนร้ายได้ เพราะหอล่าจันทราไปมาไร้ร่องรอย แม้แต่ทางการยังจับไม่ได้ แล้วพวกเขาจะจับได้อย่างไร

ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจ

“เฮ้อ ตกลงผู้อยู่เบื้องหลังคือใครกันแน่? ท่านอ๋อง ข่าวที่ฉินฝานรั่วบอกข้าไม่มากนัก ดูท่าแล้วข้าคงต้องตามหาคนต่อไป แต่คนต่อไปคือใครล่ะ?”

จวินมู่เหนียนเห็นว่าผมของซูจื่ออวี๋แห้งแล้ว จึงอุ้มนางขึ้นพร้อมบอกว่า

“นอนเถอะ”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้ว

“ท่านอ๋อง! ข้ากำลังถามท่านอยู่นะ!”

จวินมู่เหนียนก้มหน้ามองซูจื่ออวี๋ น้ำเสียงที่เอ่ยถามเจือด้วยการข่มขู่เล็กน้อย

“พระชายาไม่อยากนอนหรือ?”

เมื่อถูกอีกฝ่ายกอดเอาไว้แน่น อีกทั้งยังเป็นกลางดึกที่เงียบสงัด ซ้ำยังอยู่บนเตียงนอนอยู่ในชุดเสื้อผ้าบางเบา ทั้งเป็นชายหนุ่มหญิงสาว ทำให้ซูจื่ออวี๋ขี้ขลาดขึ้นมาทันที