ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 902

ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัย ลั่วกุ้ยเฟยได้พูดเหน็บแนมขึ้น

“ข้าว่านะ อ๋องแปดขยันไปที่จวนอ๋องฉินทั้งวี่ทั้งวัน ที่แท้ยังมีจุดประสงค์แอบแฝงอย่างนี้นี่เอง เฮ้อ ล้วนแต่บอกว่าพี่น้องรักกันกลมเกลียว ใส่เสื้อผ้าของกันได้ นอนด้วยกันได้ แต่นึกไม่ถึงว่าอ๋องเจ็ดกับอ๋องแปดจะรักใคร่กลมเกลียวกันมากขนาดนี้ เหอะเหอะเหอะ”

ทุกคนซุบซิบนินทากันทันที ทำให้องค์ฮองเฮาและฮ่องเต้เจาเหวินไม่สบอารมณ์ จึงเอ่ยขึ้น

“เรื่องราวยังไม่กระจ่าง ลั่วกุ้ยเฟยระวังคำพูดด้วย”

ลั่วกุ้ยเฟยกรอกตา แต่ไม่ได้โต้เถียงกับฮองเฮา กลับหันไปเล่นงานซูจื่ออวี๋แทน

“ซูจื่ออวี๋ ตอนนี้พวกเจ้าทั้งสองฝ่ายต่างยืนกรานว่าตัวเองไม่ผิด หนำซ้ำไม่มีใครเป็นพยาน เจ้าพูดปาวๆว่ามีหลักฐาน ไหนล่ะหลักฐาน?”

ซูจื่ออวี๋กลอกตาบ้าง ไม่ได้สนใจลั่วกุ้ยเฟย แต่กลับหันไปหาเฉินกงกง แล้วเอ่ยถาม

“เฉินกงกง วันนี้ในอุทยานได้รดน้ำหรือไม่?”

เฉินกงกงถูกถามจนมึนงง ต่อมาจึงหันไปมองฮ่องเต้เจาเหวิน เมื่อเห็นพระองค์พยักหน้า เฉินกงกงจึงตอบตามความจริง

“ถูกต้อง วันนี้หลังจากทำพิธี ฝ่าบาทกับฮองเฮาจะเสด็จมาชมดอกไม้ ดังนั้นก่อนฟ้าสาง บ่าวจึงสั่งให้คนไปรดน้ำต้นไม้ดอกไม้ให้ทั่วทั้งอุทยาน เพื่อให้ต้นไม้ใบหญ้าแหล่านี้ไม่เป็นฝุ่นและยังดูสดชื่นขึ้นด้วย”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า ต่อมาหันมองฮ่องเต้เจาเหวินกับฮองเฮา

“กราบทูลฝ่าบาทและฮองเฮา ตรงจุดที่พวกเรายืนอยู่ตอนนี้ ใต้ฝ่าเท้าปูด้วยหินไข่ห่าน จึงแห้งและสะอาด จากตรงนี้ไปถึงสระปลาทอง ตรงกลางถูกคั่นด้วยพุ่มไม้ ตรงพุ่มไม้เต็มไปด้วยดิน วันนี้ตอนเช้าเพิ่งถูกรดน้ำ ทำให้ดินตรงพุ่มไม้เหนียวจนจับตัวกัน หากหม่อมฉันเดินผ่านตรงนั้นจริง ใต้รองเท้าต้องมีดินติดมาด้วยแน่นอน คงเหมือนกับองค์รัชทายาทอวิ๋นหยาง ท่านอ๋องสี่ และเหยียนหรูอี้เพคะ”

ทุกคนหันมองพื้นรองเท้าของทั้งสามคน เห็นได้ชัดว่ามีดินติดอยู่ ดินนั่นดูเหมือนจะเลยพื้นรองเท้า จนเริ่มขึ้นมาที่หลังเท้า

แต่เมื่อหันมองรองเท้าคู่งามของซูจื่ออวี๋ กลับสะอาดหมดจด ไม่มีคราบสกปรกแม้แต่น้อย

เหยียนหรูอี้เห็นดังนั้น หัวใจกระตุกวาบทันที

ซูจื่ออวี๋แค่นหัวเราะแล้วหันมองเหยียนหรูอี้ พร้อมเอ่ยถาม

ซูจื่ออวี๋เอ่ยขึ้นอย่างเอือมระอา

“คุณหนูเหยียน เจ้าลองหันไปดูสิ ผืนพุ่มไม้ด้านหลังเจ้า เจริญงอกงามได้ดีหรือไม่?”

เหยียนหรูอี้ไม่เข้าใจว่าซูจื่ออวี๋คิดจะทำสิ่งใดอีก จึงหันมองอย่างกล้าๆกลัวๆ ต่อมาได้แต่ก้มหน้าไม่พูดไม่จา

ซูจื่ออวี๋พูดต่อไป

“หากเจ้ากลิ้งออกไปจากที่นี่จริง พุ่มไม้พวกนั้นคงถูกร่างของเจ้าทับจนล้มลงนะสิ? แต่ตอนนี้พุ่มไม้เหล่านั้นยังตั้งอยู่อย่างสวยงาม คุณหนูเหยียน เจ้าลองบอกข้ามาสิ เจ้ากลิ้งลงไปได้อย่างไร ซ้ำยังหลบหลีกพวกมันได้อย่างพอดี ไม่ได้เฉียดโดนต้นเหล่านั้นเลย หรือข้าแค่ผลักเบาๆ เจ้าก็บินออกไปเลยทันทีอย่างงั้นหรือ?”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนเข้าใจถึงเรื่องราวต่างๆทันที พระชายาองค์ฉินมีสัมพันธ์กับอ๋องแปดหรือไม่ ยังหาข้อสรุปไม่ได้

แต่พระชายาอ๋องฉินผลักเหยียนหรูอี้ตกน้ำหรือไม่ ทุกคนต่างเข้าใจดี