ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 928

มู่หรงเจี๋ยมองนางพลางทำหน้าแปลก ๆ “เป็นโอกาสที่หายากยิ่งนักที่เจ้ายินดีรินสุราให้ข้าด้วยตัวเอง? เจ้าไม่คัดค้านการดื่มของข้าแล้วหรือ?”

“ถึงอย่างไรก็ดีกว่าดื่มน้ำส้มสายชู รายนั้นยิ่งกินยิ่งปวดท้อง” จนถึงตอนนี้จื่ออันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเอาแต่ดื่มน้ำส้มสายชูอยู่เป็นนิจ อีกทั้งบางครั้งยังบังคับให้นางดื่มอีกด้วย

“การดื่มน้ำส้มสายชูเป็นความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของข้า ข้าไม่ขอบอกเจ้าแล้วกัน” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“ได้ เช่นนั้นข้าจะไม่ถาม” ว่าแล้วนางก็ลุกไปเตรียมน้ำอาบให้เขา

มู่หรงเจี๋ยจับมือนางไว้ “จื่ออัน ข้ามีอะไรจะบอกเจ้า่”

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นทันใด จื่ออันก็อดไม่ได้ที่จะประหม่า “มีอะไรหรือ?”

มู่หรงเจี๋ยจ้องมองนาง “ข้าตั้งใจว่าจะนำกองทัพไปออกรบ”

สีหน้าของจื่ออันแปรเปลี่ยนไปทันที “ใครเป็นผู้ออกคำสั่งกัน? ก่อนหน้านี้ท่านเคยบอกว่าท่านเซียวโหวจะเป็นผู้นำทัพมิใช่หรือ?”

“เปล่า ข้าจะนำกองทัพไปต่อสู้กับกองทัพเป่ยโม่ ส่วนท่านเซียวโหวป้องกันเซียนเปย”

หัวใจของจื่ออันยิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่ “ท่านแน่ใจหรือว่าเซียนเปยและเป่ยโม่สมรู้ร่วมคิดกันจริง ๆ”

“ข้าเพิ่งได้รับข่าววันนี้ ข้อมูลได้รับการยืนยันแล้ว”

จื่ออันรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาทันใด เขากำลังจะเข้าร่วมสงครามงั้นหรือ? สนามรบนั้นอันตรายยิ่งนัก ใครสามารถรับประกันได้บ้างว่าเขาจะกลับมาโดยที่ยังมีชีวิตอีกครั้ง?