ในตอนนี้เริ่มทำการควบคุมค่าใช้จ่ายในจวนอ๋อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่กุ้ยไท่เฟยจากไปแล้ว อ๋องหนานหวายได้ประทานจวนใหม่ และค่าใช้จ่ายก็ยิ่งลดน้อยลงเรื่อย ๆ
จื่ออันรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องมีคนรับใช้จำนวนมากในจวน ดังนั้นจึงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เจ้ากลับไปเรียกใต้เท้าหยางมาที่นี่หน่อย"
ใต้เท้าหยางเป็นผู้ดูแลในจวน ดูแลทุกอย่างในจวนให้นาง
"เพคะ"
จื่ออันพูดคุยกับใต้เท้าหยางตลอดทั้งเช้า หารือเรื่องจะเก็บคนรับใช้ในจวน หรือปล่อยขายไปให้หมด ผู้คนทุกคนที่รับใช้ฝ่ายกุ้ยไท่เฟยจะต้องไล่ออกและให้เงินชดเชย
ใต้เท้าหยางกล่าวว่า "พระชายา คนพวกนี้ล้วนขายตัวเข้ามา หากพระองค์ไม่ต้องการ ใยไม่ขายตัวเขาออกไปกันเล่าพ่ะย่ะค่ะ เรายังพอได้เงินกลับมาบ้างบางส่วน"
แม้ว่าใต้เท้าหยางจะรู้ว่าพระชายาคนนี้ทำตัวผิดแปลก นางกลับปล่อยคนไป ไม่ขายทำเงินนี่ช่างแปลกประหลาดซะจริง
จื่ออันกล่าวว่า "ไม่ ข้าไม่ขายพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาแยกย้ายกันไปเอง ไม่ว่าจะหาเลี้ยงชีพ หรือกลับไปยังชนบท หรืออยากอยู่ในวัง หากพวกเขาต้องการขายตัวเองอีกครั้งก็เป็นทางเลือกของพวกเขาเอง"
ท้ายที่สุด นางเป็นคนสมัยใหม่ และนางไม่สามารถขายคนได้อย่างสบายใจหรอก
หลังจากจัดการเรื่องต่างๆ ในจวนแล้ว จื่ออันก็ออกไปที่จวนองค์หญิง
วันนี้นางอารมณ์ดี นางจึงนำเหล้ามาหนึ่งขวด และให้คนเรียกหาฮวนสี่
นางเรียกหลิวหลิวด้วย แต่หลิวหลิวบอกว่านางอยากจะพาเซียวท่ากลับไปที่บ้านพ่อแม่ของนางในวันนี้ นางจึงมาไม่ได้
หูฮวนสี่เข้ามาก็ส่งสียงเรียกทันที "วันนี้เกิดเรื่องดี ๆ อะไรขึ้น ถึงได้เรียกข้ามาดื่มเป็นพิเศษแบบนี้"
จ้วงจ้วงยิ้มแล้วพูดว่า "ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน พระชายาบอกว่ามีเรื่องดี คิดดูแล้ว เรื่องดีตอนนี้ยังมีอะไรอีกบ้าง?"
หูฮวนสี่มองดูแล้วพูดว่า "หลิวหลิวไม่มาหรือ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...