ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1073

แม่ทัพจางถูกเรียกเข้าไปข้างในห้อง ส่วนอ๋องเยี่ยถูกเชิญออกมารอข้างนอก

อ๋องเยี่ยยืนอยู่นอกม่าน เหยียดยิ้มอย่างเย็นชา

หลังจากนั้นไม่นานแม่ทัพจางก็ออกมา

อ๋องเยี่ยถาม “จักรพรรดิตรัสว่าอย่างไรบ้าง?”

แม่ทัพจางกล่าว “ฝ่าบาทตรัสว่าพระองค์จะคิดเรื่องนี้อีกครั้ง และให้ข้ารออยู่ที่นี่ก่อน”

อ๋องเยี่ยตอบกลับอย่างใจเย็น “เช่นนั้นก็รอก่อนเถอะ”

หลังจากองค์จักรพรรดิถามแม่ทัพจางจนรู้ว่าสถานการณ์เป็นเรื่องจริง เขาก็โกรธมาก

ลู่กงกงยืนอยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าเศร้าหมอง

“ฝ่าบาท แม่ทัพจางยังรอการตัดสินใจจากพระองค์อยู่พ่ะย่ะค่ะ” ลู่กงกงกล่าวเบา ๆ

จักรพรรดิตรัสว่า “ชายผู้นี้ ข้ารู้อยู่แล้วว่าจิตใจเขาไม่ได้สงบเช่นภายนอก แต่ข้าไม่คาดคิดว่าเขาจะเริ่มเคลื่อนไหวทันทีในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากกุ้ยไท่เฟยตาย”

ลู่กงกงถามอย่างเป็นกลาง “เป็นไปได้หรือไม่ว่าชายคนนั้นแค่บังเอิญวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในตำหนักของอ๋องหนานหวายเท่านั้น?”

“บังเอิญหรือ? การที่คืนนี้อ๋องแปดไม่มาร่วมงานเลี้ยง เป็นเพราะเขาป่วยจริง ๆ หรืออย่างไร?” จักรพรรดิยิ้มเยาะ “เกรงว่าไม่ใช่อย่างนั้นแน่ อย่าลืมเสีย หมอหลวงบอกเองว่าการกินผลปาโต้วก็อาจส่งผลให้เกิดอาการท้องร่วงอย่างรุนแรงได้เช่นเดียวกัน”

“เช่นนั้นฝ่าบาทวางแผนจะทำอย่างไรต่อไปพ่ะย่ะค่ะ? จะไปตรวจค้นตำหนักของอ๋องหนานหวายเลยหรือไม่?”

องค์จักรพรรดิโบกมือ “ไม่ ต่อให้เข้าไปตรวจค้นก็น่ากลัวว่าจะไม่พบสิ่งใด”

“หมายความว่าจะปล่อยให้ชายคนนั้นหลุดรอดไปได้?”

“ชายคนนั้นเข้าไปถึงถิ่นผู้เป็นนาย หากเจ้านั่นเป็นคนของเขาจริง ๆ ป่านนี้คงปลอมตัวกลมกลืนเป็นคนรับใช้ในวังไปแล้ว เจ้าจะรู้ได้อย่างไร?” จักรพรรดิตรัสอย่างเย็นชา

ลู่กงกงพยักหน้า “จริงด้วย”