องค์จักรพรรดิโกรธเคืองยิ่ง เขาหันหลังกลับโดยเอามือไพล่หลังไว้ “เจ้าสั่งปิดประตูเมืองแล้วหรือยัง? หน้าไม้จำนวนมากเช่นนั้นไม่มีทางขนออกนอกเมืองไปได้ภายในชั่วข้ามคืนแน่”
“กระหม่อมสั่งปิดประตูเมืองโดยทันที และส่งคนออกไปตรวจค้นทุกที่ที่เป็นไปได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“ให้อ๋องเยี่ยเป็นผู้นำในการลาดตระเวนครั้งนี้ ค้นหาหน้าไม้ทั้งหมดให้เจอ” จักรพรรดิกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปเดี๋ยวนี้!” แม่ทัพจางกอบหมัดแล้วรีบจากไป
หลังจากที่แม่ทัพจางจากไปแล้ว จักรพรรดิก็ไม่มีอารมณ์ที่จะเสวยพระกระยาหารอีกต่อไป ทว่าอ๋องเป๋ยโม่ฉียังอยู่ที่นั่น ดังนั้นเขาจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อจัดการกับอารมณ์
ภายในวังซีเหวย
ร่างทั้งสองค่อย ๆ ร่อนลงสู่พื้นอย่างเงียบเชียบ ลงจากหลังคากระเบื้องเคลือบ และเข้าไปในสวนเล็ก ๆ ที่ซุนฟางเอ๋อร์อาศัยอยู่โดยตรง
หลังจากนั้นไม่นาน ชายชุดดำก็ออกมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งในอ้อมแขน ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนหลังคาอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นาน ซุนฟางเอ๋อร์ก็เดินออกมาจากสวนขนาดเล็ก หลังจากที่นางเดินออกไป ก็กวาดตามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น จากนั้นก็หลบออกไปจากประตูด้านข้าง
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิได้ส่งคนมาคอยจับตาดูนางไว้ตลอดเวลา ถึงแม้ว่านางจะไม่ได้ออกไปข้างนอกก็ตามที ทำให้ทันทีที่นางออกจากประตูวังซีเหวยไป ก็มีคนเห็นการกระทำของนาง
หนึ่งในคนที่มาเฝ้าจับตามองรีบเข้าไปรายงานต่อองค์จักรพรรดิ ในขณะที่อีกสองคนติดตามนางออกไป
บรรยากาศงานเลี้ยงอาหารค่ำในวังหลวงค่อนข้างอึมครึม เมื่อบ่าวรับใช้ในวังมารายงานต่อเขาว่าซุนฟางเอ๋อร์แอบออกไปอย่างเงียบ ๆ เขาก็กลับมาตื่นตัวอีกครั้ง อยากสืบให้รู้ว่าซุนฟางเอ๋อร์ออกไปพบใครกันแน่
อ๋องเหลียงก็มาเข้าเฝ้าจักรพรรดิด้วยเช่นกัน เดิมทีเขาอารมณ์เสียอยู่แล้ว เมื่อเห็นอ๋องเหลียงนั่งร่ำสุรา ก็กล่าวอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจ้ามีอะไรอีกล่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...