ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1108

จื่ออันอยู่ที่นี่มาสองวันแล้ว ใบสั่งยาที่สั่งไว้ล้วนเป็นตัวยาที่หาได้ยากอย่างยิ่ง ขั้นตอนแรกของการรักษาคือจะต้องล้างพิษและต้านเชื้อไวรัสก่อน อย่างไรก็ตาม หมู่บ้านมู่ไจ้มียาสมุนไพรเหลืออยู่ไม่มากนัก จะต้องขึ้นไปเก็บสด ๆ จากบนภูเขาเท่านั้น

การค้นหาสมุนไพรทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการปรุงยาไม่ใช่เรื่องง่าย โชคดีที่หมู่บ้านมู่ไจ้อยู่ที่ตีนเขา ล้อมรอบด้วยภูเขาทั้งสามด้าน และด้านหนึ่งหันหน้าไปทางแม่น้ำ ทำให้เสาะหาสมุนไพรได้เกือบครบ

ดอกเหลี่ยงเคี้ยว หวงฉิน ป่านหลานเกิน ถู่เซี่ยจู เซี่ยคูเฉ่า ยวี๋ซิงเฉ่า ดอกแดนดิไลออน และอย่างอื่นเป็นสมุนไพรที่พบเจอได้ทั่วไป โดยเฉพาะฤดูที่เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างฤดูใบไม้ผลิสู่ฤดูร้อน พืชพรรณบนภูเขาจะบานสะพรั่งโตเต็มวัย

อย่างไรก็ตาม การหาวัตถุดิบที่ใช้ทำยาฆ่าเชื้อไม่ใช่เรื่องง่าย

ตัวอย่างเช่น โสม เห็ดหลินจือ หวงฉี ฝูหลิง หวงจิง โท่วซีจี้ และฉื่ออู่เจีย พวกเขาแทบจะไม่สามารถหาโท่วซีจี้ได้เลย สำหรับวัสดุยาอื่น ๆ ยังต้องลงจากภูเขาไปหาซื้อ

ในขณะที่จื่ออันและคนอื่น ๆ ตามหาไม่พบ แต่เกาเฟิ่งเทียนกลับหาได้

วันนี้เขาสั่งให้คนออกไปหาซื้อยาเหล่านี้ การซื้อยาในเวลานี้ถือเป็นปัญหาใหญ่ เนื่องจากยาจากกรมฮุ่ยหมินไม่ได้ถูกแจกจ่ายสู่สาธารณะ ผู้ที่ไม่ใช่เจ้าหน้าที่รัฐจะต้องหาซื้อกันเอง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเหตุแผ่นดินไหวทำให้ถนนบนภูเขาพังทลาย ซีเฉิง อันเฉิง และลั่วเฉิงจึงเหมือนถูกตัดขาดจากโลกภายนอก ด้วยโรคระบาดที่แพร่ไปทั่ว ทำให้แม้แต่พ่อค้ายาก็ไม่กล้าเข้ามา

ประกอบกับมีผู้ป่วยจำนวนมาก จึงมีการใช้ยารักษาในปริมาณมากตามไปด้วย

จื่ออันยังคงพยายามคิดค้นสูตรยาที่สามารถใช้ทดแทนกันได้ ดังนั้นนางจึงเลือกผู้ป่วยสองคนมาทดสอบยาตัวใหม่ในวันนี้

ทันทีที่ตัวยาต้มสุกแล้ว จื่ออันก็ขอให้หลิวหลิ่วและหลิงลี่นำยาไปป้อนให้กับผู้ป่วยทั้งสองราย

หลิวหลิ่วมีสายตาเฉียบแหลมมาก ก่อนที่นางจะเดินเข้าไปในพื้นที่ฝั่งตะวันตก นางเห็นคนสองสามคนเดินอาด ๆ เข้ามาด้วยท่าทางดุร้าย จากนั้นก็หยิบขวดยาจากมือนางไปโดยไม่กล่าวอะไรสักคำ

ทั้งชีวิตของหลิวหลิ่วไม่ค่อยได้หยิบจับงานครัวเลย อีกทั้งนี่เป็นครั้งแรกที่นางได้ปรุงยา เมื่อเห็นว่ายาที่นางทุ่มแรงกายทำงานอย่างหนักในการปรุงมันถูกปัดร่วงลงกับพื้น นางก็ระเบิดอารมณ์ทันที

ทหารองครักษ์ไม่รอให้นางตอบโต้ เขาคว้าข้อมือของนางด้วยมือเดียวแล้วกล่าวเสียงเข้ม “ตามข้ามา ผู้บัญชาการของข้าต้องการพบเจ้า”

หลิวหลิ่วโกรธมากจนฟันกรามแทบจะบดเข้าหากันเป็นผุยผง นางชกเข้าที่ตาเขาอย่างจัง จากนั้นก็วาดขาเตะเขาที่ใบหน้า

เหตุผลสำคัญว่าเหตุใดทหารกองทัพจักรวรรดิไม่คาดคิดว่าหลิวหลิ่วจะรับมือได้ยากเช่นนี้ นั่นเป็นเพราะพวกเขารู้จักวิทยายุทธ์ ทำให้ไม่ทันระวังตัวอยู่ครนู่หนึ่งจนตกหลุมพราง

“หืม? แม่นางคนนี้รู้วิชาการต่อสู้เสียด้วย ดูเหมือนว่าผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งต้าโจวจะมาที่นี่โดยมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงจริง ๆ แม้แต่หญิงสาวที่ติดตามมาด้วยก็รู้จักป้องกันตัว”

ขณะที่กล่าวเช่นนั้น เขาก็เอื้อมมืออีกข้างหนึ่งออกไปหมายดึงแขนหลิวหลิ่วตรงหน้าแล้วจับบิดตัว แต่หลิวหลิ่วก้มลงได้ทันเวลาและหมุนตัวไปรอบ ๆ จากนั้นใช้สองขากวาดโจมตีทหารกองทัพจักรวรรดิทั้งหมดให้ไปกองอยู่กับพื้น

“เอาล่ะ เช่นนั้นข้าจะไม่ออมมือแล้ว”

ทหารกองทัพจักรวรรดิหลายคนรีบรุดไปข้างหน้าทันที โจมตีทั้งขา หน้าอก และศีรษะของหลิวหลิ่วด้วยวิธีต่าง ๆ

พวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับแม่นางอีกคนที่หน้าตาฉลาดเฉลียวและบอบบางอีกคนที่ยังยืนถือขวดยาอยู่ข้าง ๆ

ภารกิจเดียวที่นางได้รับมอบหมายในวันนี้ก็คือชามที่อยู่ในมือ หากมันหกจนเสียของ เท่ากับนางจะต้องกลับไปปรุงใหม่อีกครั้ง และมันจะยิ่งสิ้นเปลืองยาสมุนไพร

ดังนั้น ขณะที่หลิวหลิ่วกำลังต่อสู้กับคนเหล่านั้น นางจึงเดินผ่านไปด้วยความระมัดระวัง อย่างน้อยก็ขอให้นางนำยาไปถึงมือผู้ป่วยเสียก่อน เพื่อทดสอบว่าตัวยาใหม่นี้ใช้ได้ผลดีหรือไม่ เพื่อไม่ให้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เสียเวลา

เมื่อเฉากั๋วจิ้วเห็นฉากการต่อสู้ เขาก็รีบนำคนที่เหลือตรงเข้าไปทันที เมื่อเห็นว่าหลิงลี่ฉวยโอกาสนี้หลบเลี่ยงออกไป เขาก็ยิ้มหยัน รีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อหยุดหลิงลี่ด้วยการตบหลังนาง

เฉากั๋วจิ้วเกิดในกองทัพ แม้ว่าทักษะด้านวรยุทธ์ของเขาจะไม่ดีนัก แต่เขาก็พยายามฝึกฝนเรียนรู้มันด้วยความพยายามอย่างมาก ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แม้แต่ผู้ชายที่รู้วิธีป้องกันตัวก็ยังถูกเขาทำให้ล้มหมอบลงได้

หลิงลี่เซคะมำไปข้างหน้า ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่ได้เสียหลัก แต่กลับปกป้องชามยาอย่างระมัดระวัง ดีดตัวให้ลอยขึ้นไปบนอากาศ และใช้วิชาตัวเบาทะยานออกไป