ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1107

หัวหน้าหมู่บ้านโม่เช็ดเหงื่อแล้วกล่าวว่า “นายท่าน คนเหล่านี้ไม่ใช่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากแผ่นดินไหว พวกเขาคือคนที่ป่วยด้วยโรคระบาด”

“ผู้ที่ป่วยด้วยโรคระบาดงั้นหรือ? มีโรคระบาดเกิดขึ้นในหมู่บ้านมู่ไจ้ด้วยรึ?” เฉากั๋วจิ่วสะดุ้ง จากนั้นขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ และบังคับให้ม้าก้าวถอยหลัง

“ท่านไม่รู้หรอกหรือ? เนื่องจากหมู่บ้านมู่ไจ้มีโรคระบาด องค์จักรพรรดิจึงส่งผู้คนมาที่หมู่บ้านมู่ไจ้เพื่อรักษาผู้คนตั้งแต่สองวันก่อน แม้แต่องค์หญิงอันก็มาด้วยเช่นกัน” หัวหน้าหมู่บ้านโม่กล่าวด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่ง

“องค์หญิงอันอยู่ที่นี่ด้วยหรือ?” เฉากั๋วจิ้วรู้สึกประหลาดใจ ปกติแล้วองค์หญิงอันเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว เป็นคนประเภทที่ไม่เคยทิ้งสิ่งใดไว้ข้างหลัง เรื่องใด ๆ ที่ไม่มีประโยชน์นางก็จะไม่ให้ความสนใจ แต่เวลานี้นางกลับมาเยือนพื้นที่โรคระบาดด้วยตัวเองจริงหรือ?

นางทำไปเพื่อชื่อเสียงหรือผลประโยชน์อื่น?

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาได้ยินว่าองค์หญิงอันอยู่ที่นี่ จึงต้องลงมาแสดงความเคารพต่อนาง

“นำทางข้าไปพบองค์หญิงอัน” เฉากั๋วจิ้วลงจากหลังม้า เหลือบมองพื้นที่ฝั่งตะวันตกด้วยความรังเกียจ แล้วกล่าวว่า “คนที่ป่วยด้วยโรคระบาดควรถูกส่งออกไปข้างนอกให้เร็วที่สุด หากพวกเขายังอยู่ในหมู่บ้านเช่นนี้ต่อไป คนปกติดีคนอื่น ๆ จะติดเชื้อตายในไม่ช้า”

“เฉากั๋วจิ้ว ใต้เท้าซูมู่เป็นผู้จัดแจงใช่หรือไม่?”

ใต้เท้าซูมู่คือหัวหน้าเจ้าหน้าที่ที่นำกลุ่มคนเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อช่วยเหลือ เขาพาคนเข้ามาในหมู่บ้านมากกว่าสามสิบคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงยี่สิบห้าคนเท่านั้น

ขณะที่กำลังขุดถนนราชการ มีผู้เสียชีวิตจากแผ่นดินไหวอีกสามราย คนหนึ่งตกหน้าผาไม่พบศพ อีกหลายคนติดเชื้อโรคระบาดตาย

ถือเป็นเหตุช่วยเหลือที่ค่อนข้างน่าเศร้า

“ข้ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ไปเรียกใต้เท้าซูมู่คนนั้นให้มาพบข้าเถอะ” เฉากั๋วจิ้วกล่าว

“ขอรับ!” หัวหน้าหมู่บ้านโม่เหลือบมองเฉากั๋วจิ้วด้วยความกังวล ผู้ชายคนนี้คิดจะสร้างปัญหาให้กับใต้เท้าซูหรือเปล่า?