ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1115

สรุปบท บทที่ 1115: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์

สรุปเนื้อหา บทที่ 1115 – ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ โดย จูน

บท บทที่ 1115 ของ ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูน อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“เพียงเท่านี้รึ ลึกลับยิ่งนัก แต่ข้าจะไม่ถามไปมากกว่านี้หรอก” องค์หญิงอันไม่ใช่คนสอดรู้สอดเห็น ทว่านางอยากรู้ความสัมพันธ์ของคู่นี้เสียจริง

องค์หญิงอันหันหลังกลับแล้วเดินจากไป มู่หรงเจี๋ยจึงโผเข้ากอดจื่ออันพลางถาม “เหนื่อยหรือไม่?”

สองสามวันที่ผ่านมานางแทบไม่ได้พักผ่อนแม้แต่น้อย เพราะต้องทดลองสูตรยา และสังเกตความคืบหน้าของผู้ป่วย ดังนั้นรอบดวงตาของนางจึงดำคล้ำ

“ข้าไม่เหนื่อย ตอนนี้ยังทนได้” จื่ออันถอนหายใจเบา ๆ “ไม่คิดเลยว่าโรคระบาดจะรุนแรง จนเหล่าชาวบ้านจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ แล้วเราจะทำสงครามไปเพื่ออะไร? แผ่นดินกว้างใหญ่เพียงใดกัน? มันไม่เกิดประโยชน์กับประชาชนเลยแม้แต่น้อย เป่ยโม่คือประเทศที่แข็งแกร่ง หากกล่าวตามทฤษฎี ในเวลานี้พวกเขาควรสนับสนุนการทำเกษตรและการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างจริงจัง แต่จักรพรรดิกลับทุ่มเทเงินทั้งหมดไปกับการทำสงคราม”

“ครั้งนี้เสบียงอาหารและหญ้าป้อนม้าถูกเผาจนวอดแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะเคลื่อนไหวช้าลง ทำให้ข้ามีเวลาสำรวจรอบ ๆ สำหรับสงครามครั้งนี้เราจะไม่พ่ายให้เป่ยโม่เด็ดขาด และพวกเราก็ไม่อาจสูญเงินไปกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป”

“อืม ข้าก็หวังว่าพวกเราจะสามารถหยุดมันได้ ไม่ดีหรือหากทุกคนอยู่ร่วมกันโดยสันติสุข?” จื่ออันที่อยู่ในอ้อมกอดเอนกายพิงอกของเขาเบา ๆ “ระวังตัวด้วยล่ะ ท่านไม่เคยมาที่เป่ยโม่มาก่อน และอีกอย่างข้าคิดว่าอ๋องฉี... จะพูดอย่างไรดีเล่า ข้ารู้สึกว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดน่ะ”

“เขาขี้ขลาดเพราะมองไม่เห็นความหวัง และเขามีข้อจำกัดมากมายเกินไป อ๋องฉีไม่เคยพยายามติดต่อกับคนในพรรคอย่างจริงจัง เกาเฟิ่งเทียนช่วยข้าตรวจสอบแล้ว และพบว่าสมาชิกพรรคเหล่านี้ แท้จริงแล้วเป็นขุนนางคนสำคัญในราชสำนัก และมีชื่อเสียงอย่างมากในเป่ยโม่ หากคนเหล่านี้ผนึกกำลังกัน พวกเขาก็จะไม่ถูกองค์ชายเจิ้นกั๋วกดขี่”

จื่ออันกล่าว “ผู้ที่มีอำนาจเหนือองค์ชายเจิ้นกั๋ว คือองค์จักรพรรดิและฮองเฮาเฉา หากท่านเดินเพ่นพ่านไปรอบ ๆ และติดต่อกับคนเหล่านี้ องค์จักรพรรดิและฮองเฮาจะต้องไม่อยู่เฉยแน่ ดังนั้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น ท่านสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าจะระวังตัว และหากมันล้มเหลว พวกเราจะกลับต้าโจวทันที”

“อืม เจ้าไม่ต้องห่วงข้า เจ้าก็เช่นกัน อย่าหักโหมเกินไป และกินอาหารให้ครบสามมื้อ ยิ่งไปกว่านี้เจ้าจะต้องนอนอย่างน้อยสี่ชั่วโมงต่อวัน มิฉะนั้นเจ้าจะหมดแรง” มู่หรงเจี๋ยแนะนำ

“ข้าเข้าใจแล้ว” จื่ออันตอบ

ทั้งสองคนกระชับอ้อมกอดให้แนบชิดกันมากยิ่งขึ้น จากนั้นเพลิดเพลินกับความเงียบสงบที่หาได้ยาก

เมื่อเห็นชาวบ้านที่อยู่ในหมู่บ้านมู่ไจ้ จื่ออันก็ปฏิญาณกับตนเองว่าพวกนางจะทุ่มเท และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหยุดสงครามครั้งนี้

มู่หรงเจี๋ยเทน้ำลงในแก้วน้ำ “หากเสบียงและหญ้าเลี้ยงม้าไม่ถูกเผา กฤษฎีกาฉบับนี้จะถูกร่างออกมารึ?”

อ๋องฉีกล่าวด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ “พี่มู่หรง ปล่อยให้ข้าดีใจสักครู่ได้หรือไม่?”

“หลายปีที่ผ่านมา เจ้ายังทรมานไม่พอหรือ? เพราะความไม่เด็ดขาดของเจ้า ทำให้ฮองเฮาเฉากับองค์ชายเจิ้นกั๋วเรืองอำนาจ และมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจขององค์จักรพรรดิ”

แท้จริงแล้วมู่หรงเจี๋ยต้องการจะบอกว่า เดิมทีองค์จักรพรรดิเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานอย่างมาก แต่เมื่อตระหนักถึงความจงรักภักดีที่อ๋องฉีมีต่ออีกฝ่าย เขาจึงกล่าวอย่างถนอมน้ำใจ อย่างไรก็ตาม มู่หรงเจี๋ยเชื่อว่าอ๋องฉีรู้อยู่แก่ใจ เพียงแค่เขาไม่เต็มใจยอมรับมันเท่านั้น

มู่หรงเจี๋ยเข้าใจสถานการณ์เช่นนี้ดี เพราะเขาก็มีพี่ชายเป็นจักรพรรดิเช่นกัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์