ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1115

“เพียงเท่านี้รึ ลึกลับยิ่งนัก แต่ข้าจะไม่ถามไปมากกว่านี้หรอก” องค์หญิงอันไม่ใช่คนสอดรู้สอดเห็น ทว่านางอยากรู้ความสัมพันธ์ของคู่นี้เสียจริง

องค์หญิงอันหันหลังกลับแล้วเดินจากไป มู่หรงเจี๋ยจึงโผเข้ากอดจื่ออันพลางถาม “เหนื่อยหรือไม่?”

สองสามวันที่ผ่านมานางแทบไม่ได้พักผ่อนแม้แต่น้อย เพราะต้องทดลองสูตรยา และสังเกตความคืบหน้าของผู้ป่วย ดังนั้นรอบดวงตาของนางจึงดำคล้ำ

“ข้าไม่เหนื่อย ตอนนี้ยังทนได้” จื่ออันถอนหายใจเบา ๆ “ไม่คิดเลยว่าโรคระบาดจะรุนแรง จนเหล่าชาวบ้านจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ แล้วเราจะทำสงครามไปเพื่ออะไร? แผ่นดินกว้างใหญ่เพียงใดกัน? มันไม่เกิดประโยชน์กับประชาชนเลยแม้แต่น้อย เป่ยโม่คือประเทศที่แข็งแกร่ง หากกล่าวตามทฤษฎี ในเวลานี้พวกเขาควรสนับสนุนการทำเกษตรและการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างจริงจัง แต่จักรพรรดิกลับทุ่มเทเงินทั้งหมดไปกับการทำสงคราม”

“ครั้งนี้เสบียงอาหารและหญ้าป้อนม้าถูกเผาจนวอดแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะเคลื่อนไหวช้าลง ทำให้ข้ามีเวลาสำรวจรอบ ๆ สำหรับสงครามครั้งนี้เราจะไม่พ่ายให้เป่ยโม่เด็ดขาด และพวกเราก็ไม่อาจสูญเงินไปกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป”

“อืม ข้าก็หวังว่าพวกเราจะสามารถหยุดมันได้ ไม่ดีหรือหากทุกคนอยู่ร่วมกันโดยสันติสุข?” จื่ออันที่อยู่ในอ้อมกอดเอนกายพิงอกของเขาเบา ๆ “ระวังตัวด้วยล่ะ ท่านไม่เคยมาที่เป่ยโม่มาก่อน และอีกอย่างข้าคิดว่าอ๋องฉี... จะพูดอย่างไรดีเล่า ข้ารู้สึกว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดน่ะ”

“เขาขี้ขลาดเพราะมองไม่เห็นความหวัง และเขามีข้อจำกัดมากมายเกินไป อ๋องฉีไม่เคยพยายามติดต่อกับคนในพรรคอย่างจริงจัง เกาเฟิ่งเทียนช่วยข้าตรวจสอบแล้ว และพบว่าสมาชิกพรรคเหล่านี้ แท้จริงแล้วเป็นขุนนางคนสำคัญในราชสำนัก และมีชื่อเสียงอย่างมากในเป่ยโม่ หากคนเหล่านี้ผนึกกำลังกัน พวกเขาก็จะไม่ถูกองค์ชายเจิ้นกั๋วกดขี่”

จื่ออันกล่าว “ผู้ที่มีอำนาจเหนือองค์ชายเจิ้นกั๋ว คือองค์จักรพรรดิและฮองเฮาเฉา หากท่านเดินเพ่นพ่านไปรอบ ๆ และติดต่อกับคนเหล่านี้ องค์จักรพรรดิและฮองเฮาจะต้องไม่อยู่เฉยแน่ ดังนั้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น ท่านสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าจะระวังตัว และหากมันล้มเหลว พวกเราจะกลับต้าโจวทันที”

“อืม เจ้าไม่ต้องห่วงข้า เจ้าก็เช่นกัน อย่าหักโหมเกินไป และกินอาหารให้ครบสามมื้อ ยิ่งไปกว่านี้เจ้าจะต้องนอนอย่างน้อยสี่ชั่วโมงต่อวัน มิฉะนั้นเจ้าจะหมดแรง” มู่หรงเจี๋ยแนะนำ

“ข้าเข้าใจแล้ว” จื่ออันตอบ

ทั้งสองคนกระชับอ้อมกอดให้แนบชิดกันมากยิ่งขึ้น จากนั้นเพลิดเพลินกับความเงียบสงบที่หาได้ยาก

เมื่อเห็นชาวบ้านที่อยู่ในหมู่บ้านมู่ไจ้ จื่ออันก็ปฏิญาณกับตนเองว่าพวกนางจะทุ่มเท และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหยุดสงครามครั้งนี้