“ไป เข้าไปข้างในกันเถิด!” องค์ชายเจิ้นกั๋วผายมือ ท่าทีของเขาสง่างามและองอาจ
“ที่นี่ไม่เหมาะแก่การพักผ่อน ไปที่เขตตะวันออกกันเถิด” จื่ออันที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กล่าว
องค์ชายเจิ้นกั๋วจ้องมองใบหน้าจื่ออัน แม้จะกำลังคลี่ยิ้ม แต่สายตาของเขากลับดูเหมือนกำลังประเมินนาง “แม่นางคือ พระชายาของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ใช่หรือไม่?”
“ถวายบังคมองค์ชายเพคะ!” จื่ออันรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย
“ดี... ดี” องค์ชายเจิ้นกั๋วมองจื่ออันด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างประชดประชัน “พระชายาคือวีรสตรีของหมู่สตรีสินะ”
จื่ออันคลี่ยิ้มเล็กน้อย “ฉายา ‘วีรสตรีในหมู่สตรี’ ที่องค์ชายตั้งให้ทำให้หม่อมฉันรู้สึกประหลาดใจยิ่งนักเพคะ”
“จริงรึ?” องค์ชายเจิ้นกั๋วจ้องมองนางราวกับต้องการค้นหาบางอย่าง “อาจเป็นเพราะข้าแสดงออกไม่ค่อยเก่ง ข้าชื่นชมพระชายามาตลอด แต่ข้าเคยคิดว่าสตรีมีหน้าที่ทำงานบ้านและปรนนิบัติสามีกับลูก ๆ แต่พระชายา... มีความสามารถมากมายทำให้ข้าประทับใจยิ่งนัก”
จื่ออันกล่าวด้วยรอยยิ้ม “องค์ชายควรตั้งฉายานี้แก่แม่ทัพฉินโจวมากกว่านะเพคะ”
“ฉินโจว?” องค์ชายเจิ้นกั๋วชะงักก่อนเผยท่าทีไม่สบอารมณ์เล็กน้อย “เจ้าคิดว่าความสามารถของตนเทียบเท่ากับแม่ทัพฉินโจวได้หรือไม่?”
มู่หรงเจี๋ยกล่าว “แน่นอนว่าไม่อาจเทียบได้ ฉินโจวจะมีความสามารถเทียบเท่ากับพระชายาของข้าได้อย่างไร?”
องค์ชายเจิ้นกั๋วระเบิดหัวเราะ “ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ หากฉินโจวได้ยินคำพูดของท่านเข้า นางอาจจะขอท้าประลองกับท่านก็ได้”
ภายใต้เสียงหัวเราะฝงไปด้วยความเลือดเย็นอย่างอธิบายไม่ได้ แม้แต่คนหูหนวกยังสามารถสัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของเขา
ฉินโจวคือแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ และเป็นผู้นำด้านการทหาร ดังนั้นองค์ชายเจิ้นกั๋วจะปล่อยให้ผู้อื่นวิจารณ์นางได้อย่างไร? โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่ออีกฝ่ายเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งต้าโจว
มู่หรงเจี๋ยไม่แยแส “ได้สิ องค์ชายเจิ้นกั๋วเพิ่งบอกว่าพระชายาของข้าไม่อาจเทียบกับฉินโจวได้ ดังนั้นข้าก็จะสู้กับคนของท่านอย่างสุดชีวิต”
เสียงหัวเราะขององค์ชายเจิ้นกั๋วทวีความเลือดเย็นยิ่งกว่าเดิม “เอาล่ะ ๆ ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มีอารมณ์ขันเสียจริง ข้าชอบท่านยิ่งนัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...