ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1124

นางอาศัยความช่วยเหลือจากกรมฮุ่ยหมิน เนื่องจากกรมฮุ่ยหมินสามารถออกประกาศด้านอนามัยได้ จื่ออันขอให้ใต้เท้าจู้จากกรมฮุ่ยหมินออกคำสั่งให้กำจัดหนูทั่วประเทศ และแจกจ่ายยาเพื่อให้คนทั่วประเทศได้กินยาดังกล่าวไม่ว่าจะป่วยอยู่หรือไม่ก็ตาม ไม่แยกแยะว่าเป็นผู้ป่วยในพื้นที่โรคระบาด หรือพื้นที่ปลอดภัย

ทว่าใต้เท้าจู้ไม่ให้ความร่วมมือเลย “ท่านล้อเล่นหรือเปล่า? คนป่วยกินยาไม่เป็นไรหรอก แต่ท่านต้องการให้คนที่ยังไม่ป่วยกินยาด้วยหรือ?”

“องค์จักรพรรดิขอให้กรมฮุ่ยหมินของเจ้าให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่กับการรักษาทางการแพทย์ทั้งหมดของข้า นี่เป็นสิ่งแรกที่ข้าต้องการทำ หากเจ้าไม่ทำ เช่นนั้นก็กลับไปที่พระราชวังเพื่อขอถอนตัวเสีย” จื่ออันกล่าวอย่างจริงจัง

ใต้เท้าจู้โกรธมาก “ฝ่าบาทต้องการให้กรมฮุ่ยหมินให้ความร่วมมือกับงานรักษาของพระชายาเท่านั้น ไม่ใช่ทำเรื่องไร้สาระ หากจะขอให้ข้าช่วยออกประกาศ ก็ควรเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลมิใช่หรือ? คนไม่ป่วยจะกินยาให้สิ้นเปลืองไปเพื่ออะไร?”

“ป้องกันการติดเชื้อ”

“หากกินยานี้แล้วจะไม่ติดโรคอย่างนั้นหรือ?”

“ไม่เสมอไป แต่มันมีสรรพคุณในการเสริมสร้างภูมิกันแน่”

“ไม่ ข้าทำไม่ได้ พระชายาเข้าวังไปขอราชานุญาตให้ออกประกาศด้วยตัวเองเถอะ!” ใต้เท้าจู้คิดว่าหากประกาศคำสั่งนี้ออกไปคงเป็นเรื่องที่น่าตลกมากแน่ ไม่ต้องพูดถึงว่าเพื่อนร่วมงานจะพากันหัวเราะเยาะในความไม่รู้และความไร้ความสามารถของเขา ผู้คนจะพากันกล่าวหาว่าเขาทำเรื่องยุ่งวุ่นวายอีก

การแจกจ่ายยาทั่วประเทศต้องใช้เงินจำนวนเท่าไหร่? ตอนนี้ท้องพระคลังแทบจะว่างเปล่า พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จากต่างแคว้นคิดจะผลาญเงินในท้องพระคลังเล่นหรืออย่างไร?

ใต้เท้าจู้ไม่ไว้วางใจผู้คนที่มาจากต้าโจวเลย ต้าโจวและเป่ยโม่เป็นศัตรูกัน พวกเขาจะเต็มใจช่วยโดยไม่คิดร้ายได้หรือ?

จื่ออันมองตามแผ่นหลังของเขา รู้สึกหมดหนทางเมื่อตระหนักว่าเขาเป็นคนของฝ่ายสงครามหลัก

คนเดียวที่สามารถช่วยได้ในตอนนี้คือองค์หญิงอัน

“หลิวหลิว คืนนี้เจ้าเจอใต้เท้าซูมู่หรือไม่?” จื่ออันถามหลิวหลิ่วเมื่อนางกลับมาที่ห้อง

หลิวหลิวกล่าว “เขากำลังลงจากภูเขา”

“ลงจากภูเขาหรือ?” จื่ออันสะดุ้ง “เขาสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยในพื้นที่ฝั่งตะวันตก ไม่สามารถลงจากภูเขาได้นะ”