ระยะฟักตัวของกาฬโรคคือสองถึงแปดวัน หากจะลงจากภูเขาต้องกักตัวประมาณแปดวัน
แต่ในระหว่างแปดวันนี้จะเกิดอะไรขึ้นข้างนอกบ้าง?
ไม่มีใครกล้าคาดเดา…
คืนนั้นใต้เท้าซู่มู่กลับมา หลังจากได้ยินว่าเขากลับมาแล้ว จื่ออันก็ไปหาเขาทันที
“พระชายา เกิดอะไรขึ้น?” ใต้เท้าซูมู่ซีดเซียวเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นจื่ออันเดินเข้ามา ก็ลุกขึ้นต้อนรับอย่างรวดเร็ว
“ใต้เท้าซู ท่านพอจะมีวิธีติดต่อกับองค์หญิงบ้างหรือไม่?” จื่ออันถาม
ใต้เท้าซูมู่พยักหน้า “มีขอรับ พรุ่งนี้ข้าสามารถลงจากภูเขาได้ แต่พระชายามีเรื่องสำคัญใดที่ต้องบอกองค์หญิงโดยตรงหรือ?”
“ยังลงจากภูเขาไม่ได้ ตอนนี้เราสรุปสาเหตุของโรคคร่าว ๆ ได้แล้ว มันคือกาฬโรค ถือเป็นโรคติดต่อชนิดร้ายแรง วันนี้เจ้าลงจากภูเขาแล้วได้ติดต่อกับใครบ้างหรือไม่?”
สายตาของใต้เท้าซูหลบเลี่ยงเล็กน้อย “ข้ากลับบ้าน”
จื่ออันขมวดคิ้ว “เหตุใดจู่ ๆ ถึงอยากกลับบ้านขึ้นมา?”
ใต้เท้าซูกล่าวว่า “วันนี้เมื่อองค์ชายเจิ้นกั๋วเสด็จมาเยือน เขาได้นำทหารยามซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของข้ามาด้วย เขาแจ้งให้ข้าทราบว่าบุตรชายของข้ามีไข้สูง ดังนั้นจึงต้องกลับไปตรวจดูเป็นการด่วน”
“เช่นนั้นก็หมายความว่าเจ้าได้สัมผัสใกล้ชิดกับลูกชายของเจ้าโดยตรงน่ะสิ?” จื่ออันเริ่มกังวล “ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องหาคนนำยาออกไปส่งให้กับครอบครัวของเจ้าโดยเร็ว เพื่อที่พวกเขาจะได้กินป้องกันไว้”
ใต้เท้าซูสะดุ้งอยู่ครู่หนึ่ง “กินยาหรือ? หากเป็นยาลดไข้นั้นไม่จำเป็นหรอก เมื่อข้ากลับไปถึงไข้ของเขาก็ลดลงแล้ว”
“เปล่า หากเราเคยสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วย เราก็อาจเป็นพาหะนำเชื้อไปติดคนอื่นได้เช่นกัน โรคนี้ถือเป็นเชื้อที่สามารถแพร่ระบาดได้ง่าย ทั้งยังมีอันตรายถึงชีวิต เมื่อติดต่อผ่านการหายใจ ลูกชายของเจ้าที่บ้านป่วยเป็นไข้ ภูมิต้านทานในร่างกายต่ำพออยู่แล้ว ยิ่งมีเจ้าเป็นพาหะของเชื้อไปสัมผัสอีก เขาอาจจะติดเชื้อได้”
ใต้เท้าซูประหลาดใจ “รุนแรงถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...