ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 114

จื่ออานปล่อยเขา นางยิ้มอย่างเยือกเย็น และมองเขาอย่างเหยียดหยาม แล้วหันหลังเดินจากไป

ที่ประตูพระตำหนัก อาฟาที่ยืนอยู่ตรงประตู เขาได้ยินการเคลื่อนไหวและการสนทนา พอจื่ออานเดินออกมา เขาก็กล่าวอย่างเย็นชา "กะอีแค่ได้อภิเษกกับผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิ? ถึงกับจองหองแบบนี้เลยเหรอ? จะได้อภิเษกหรือไม่นั้นก็ยังไม่รู้เลย ผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิไม่ใช่คนโง่ เขาจะอภิเษกกับสตรีที่ประพฤติชั่วเช่นนี้หรือ?"

เป้าหมายของจื่ออานที่มาพระตำหนักเยว่ชิงก็คือเขา เพื่อเผชิญหน้ากับเขานางจึงมา ดังนั้นไม่ว่าเขาจะพูดหรือไม่พูด กริยาท่าทางในการพูดจะเป็นเช่นไร วันนี้เขาจะต้องตาย

ดังนั้นหลังจากที่เขาพูดแล้ว จื่ออานก็ยิ้มให้เขาอย่างมีเสน่ห์ หน้าตาของนางราวกับว่าพบเจอกับเรื่องน่ายินดีมา

อาฟามองนางอย่างชิงชัง ใครจะรู้ว่ารอยยิ้มนั้นนางมอบให้กับคนที่อยู่ด้านหลังเขาดู

จื่ออานเดินไปใกล้ ๆเขา และจ้องไปที่ดวงตา "เซี่ยหลินอยู่ข้างหลังเจ้า"

สีหน้าของอาฟาเปลี่ยนไปมาก เขาหันหลังกลับไปทันที กลับพบว่าที่ด้านหลังของเขาไม่มีใครทั้งนั้น

เขาโมโหมาก "เล่นบ้าอะไรของเจ้า"

ใบหน้าของจื่ออานดูไร้อารมณ์ "เจ้ากลัวเซี่ยหลินมากเหรอ? เขาเป็นเพียงเด็กคนนึงนี่ เจ้าจะกลัวอะไร?"

อาฟากล่าวด้วยความโกรธ "รีบไปซะ"

จื่ออานกลับเดินเข้าไปใกล้เขามากขึ้น แทบจะตัวติดอาฟาแล้ว นางอ้าปาก พ่นลมหายใจออกมา “มีกฎบางอย่าง ที่พวกเราทั้งสองคนต่างรู้ นั่นคือ ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต!"

อาฟาตกใจอย่างสุดขีด มองไปที่นาง กลับพบว่ารอยยิ้มบนหน้านางได้หายไปนานแล้ว แปรเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เหมือนปีศาจร้าย แววตาอาฆาตแวบผ่านเข้าไปในตาเขา

จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอก กระแสไฟฟ้าอันทรงพลังแผ่ออกมาจากหัวใจ แม้กระทั่งเขาเองก็ยังไม่รู้สึกตัวว่ากำลังจะตายในอีกไม่ช้า จากนั้นเขาก็สูญเสียการรับรู้ไป

จื่ออานก้าวเท้ายาว ๆ ออกไป