ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1160

ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ย

จื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตก

ภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามา

เขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพ

จื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”

หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”

“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม

“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่

จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้าง

ไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”

ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว่า “ท่านหมอหลิน ท่านรู้หรือไม่ว่าจินเย่าฉือคืออะไร?”

“จินเย่าฉือ?” หลินตานครุ่นคิดชั่วครู่ “ข้ารู้จัก มันคืออีกชื่อหนึ่งของจินเฉียนเฉาขอรับ”

“หืม?” ดวงตาของจื่ออันแทบหลุดออกจากเบ้า “จินเฉียนเฉา?”

“ขอรับ คนที่นี่เรียกมันว่าจินเฉาฉือ ขณะที่ในต้าเหลียงเรียกมันว่าจินเย่าฉือ สมุนไพรชนิดนี้หายากในเป่ยโม่เพราะสภาพอากาศที่นี่ค่อนข้างเย็น แต่สามารถพบได้ทั่วไปบนภูเขาและที่ราบในต้าเหลียง”

จื่ออันไม่คาดคิดว่ามันคือจินเฉาฉือ นางจำได้ว่าจินเฉาฉือมีฤทธิ์คลายความร้อน ขับปัสสาวะ ขับลม บรรเทาอาการปวด ห้ามเลือด ส่งเสริมการเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อ บรรเทาการอักเสบ ล้างพิษ และสามารถฆ่าแมลงได้