อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้น
ทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็ว
ผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไป
นางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไป
ผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอก
ทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอน
ฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเดี๋ยวนี้!”
อย่างไรก็ตาม นางจะสามารถควบคุมสถานการณ์วุ่นวายเพียงลำพังได้อย่างไร? แม้ว่าจะขี่ม้า แต่นางก็ถูกคลื่นมวลชนกลืนหายไปอย่างรวดเร็ว กลุ่มผู้ประสบภัยพุ่งทะยานเข้าไป ในขณะที่เหล่าทหารปัดป้องอย่างรวดเร็ว ไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงของนางเลย
ฉินโจวไม่คาดคิดว่าหลังจากที่นางพักอยู่ที่หมู่บ้านมู่ไจ้ สถานการณ์จลาจลจะยุ่งเหยิงจนควบคุมไม่ไหว
นางรู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก เมื่อเห็นทหารของตนทำร้ายประชาชน ขณะเดียวกันหัวของนางก็พลันรู้สึกราวกับถูกไฟแผดเผา
“ท่านแม่ทัพ โปรดกลับไปที่พระราชวังก่อนเถิด แม่ทัพเฒ่าอยากให้ท่านเข้าไปในพระราชวังพร้อมกับเขาขอรับ” ทหารกล่าว
“องค์ชายเจิ้นกั๋วอยู่ที่ใด?” ฉินโจวหันกลับไปถามเสียงดัง
“องค์ชายเจิ้นกั๋วทรงประชวรตั้งแต่เมื่อวานแล้วขอรับ” ทหารตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...