ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 137

สถานการณ์ด้านอ๋องเหลียงนั้น พระอาการประชวนเริ่มดีขึ้น มีหมอหลวงอยู่ข้าง ๆ จื่ออานเพียงแค่ไปฉีดยาและสั่งยาเท่านั้น

แต่จื่ออานมีความคิดเห็นเกี่ยวกับอ๋องเหลียงแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะเซียวท่า และคนอื่น ๆ บอกว่ามีหนอนบ่อนไส้สักชื่อคำว่า “เหลียง” อยู่ที่ข้อเท้า เธอสันนิษฐานว่าฆาตกรที่อ๋องเหลียงส่งมานั้นลอบสังหารมู่หรงเจี๋ย

อารมณ์นี้ไม่ได้แสดงออกมาแต่ดูเหมือนอ๋องเหลียงจะรู้สึกได้ เมื่อนางจะจากไปเขาถามถึงนางด้วยความสงสัย “เซี่ยจื่ออาน เจ้าเป็นอะไรไป?”

จื่ออานมองมาที่เขา ดวงตาดูเรียบง่ายทะลุปรุโปร่ง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่เป็นคนมีแผนการ แต่ตัวอักษรคำว่าเหลียงนั้น จะกลับอธิบายได้อย่างไร?

เธอพูดด้วยเสียงกระซิบ “ไม่ได้เป็นอะไรเพคะ เพียงแค่เหนื่อยนิดหน่อย”

อ๋องเหลียงพึมพำ “เจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ ข้ารู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”

จ้วงจ้วงนั่งลงข้างเตียง แล้วพูดว่า “หลานชาย รีบหายเร็ว ๆ เราจะได้ไปล่าสัตว์กัน”

“นั่นสินะ” อ๋องเหลียงมองเธอด้วยรอยยิ้ม “ข้าจะเรียกหาเสด็จอา”

“แน่นอน!” จ้วงจ้วงขมวดคิ้วด้วยความเศร้าเล็กน้อย “กระนั้นข้าไปแล้ว ยังมีสิ่งที่ต้องทำ”

อ๋องเหลียงไม่ใช่คนโง่ จ้วงจ้วงและจื่ออานอยู่ด้วยกัน ทั้งคู่มีกลิ่นอายที่แสดงออกมาบนใบหน้าอย่างหนักหน่วง ดวงตาของพวกเขามืดมนมาก ซึ่งหมายความว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น

แต่จะเกิดอะไรขึ้นที่ทำให้ทั้งสองเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน?

หลังจากที่ทั้งสองจากไป อ๋องเหลียงเรียกคนสนิทของเขามา “ไปค้นหาดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิ”

“พ่ะย่ะค่ะ!” คนสนิทรับคำสั่งแล้วออกไป

กลับมาที่วังขององค์ชาย จื่ออานถูกดึงเข้ามาอย่างรวดเร็ว

กุ้ยไท่เฟย

เธอจ้องมาที่จื่ออานด้วยใบหน้าบูดบึ้งเล็กน้อย ข้างหลังเธอมีชายวัยกลางคนสวมเสื้อผ้าไหม มีหนวด มัดผมคล้ายนักบวชลัทธิเต๋า แต่เขาไม่ได้สวมชุดของนักบวชลัทธิเต๋า

“กุ้ยไท่เฟย!” จื่ออานคร่ำครวญ แต่ในใจเขาก็ส่งเสียงหวีดร้อง กุ้ยไท่เฟยมักมีอคติกับเธอเสมอ และตอนนี้เขาจะไม่ยอมให้เธอรักษามู่หรงเจี๋ย

องค์ชายอานก้าวไปข้างหน้า และตรัสว่า “นางสนมลิ้ง ครั้งก่อนจื่ออานเป็นคนช่วยรักษาอาเจี๋ยไว้ เธอรับมือได้ดีและแผลที่เย็บก็ดีขึ้น ผงยาที่ท่านใช้ ดูเหมือนว่าจะทำให้มู่หรงเจี๋ยอึดอัดมากขึ้น”

นักบวชลัทธิเต๋าตรัสอย่างมีมนุษยธรรมว่า “ท่านอ๋อง นี่เป็นปฏิกิริยาปกติ คือการขับพิษจากกระดูก”

“ข้าไม่ได้ถามเพราะสงสัยเจ้า เพียงแต่ว่านี่คือบาดแผล ทำไมถึงมีพิษจากกระดูก?” องค์ชายอานขมวดคิ้วและตรัสถาม

นักบวชลัทธิเต๋ากล่าวว่า “ท่านอ๋อง ท่านก็เป็นบุรุษผู้อยู่ในสนามรบเช่นกัน ท่านไม่รู้หรือว่าหลังจากได้รับบาดเจ็บลมและความหนาวเย็นจะเข้าสู่ร่างกายจากบาดแผล มันจะเจาะเข้าไปในกระดูก ความหนาวเหน็บจะสะสมจนเกิดพิษจากกระดูก ผงยาเหล่านี้เป็นยาศักดิ์สิทธิ์ที่รักษาและพัฒนามาหลายปี อันดับแรกจะขจัดพิษในกระดูก อีกทั้งยังสร้างกล้ามเนื้อ ฟื้นฟูเลือด รักษาบาดแผล ภายในสามวันจะทำให้ท่านอ๋องสามารถลุกออกจากเตียงได้”