ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 137

สถานการณ์ด้านอ๋องเหลียงนั้น พระอาการประชวนเริ่มดีขึ้น มีหมอหลวงอยู่ข้าง ๆ จื่ออานเพียงแค่ไปฉีดยาและสั่งยาเท่านั้น

แต่จื่ออานมีความคิดเห็นเกี่ยวกับอ๋องเหลียงแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะเซียวท่า และคนอื่น ๆ บอกว่ามีหนอนบ่อนไส้สักชื่อคำว่า “เหลียง” อยู่ที่ข้อเท้า เธอสันนิษฐานว่าฆาตกรที่อ๋องเหลียงส่งมานั้นลอบสังหารมู่หรงเจี๋ย

อารมณ์นี้ไม่ได้แสดงออกมาแต่ดูเหมือนอ๋องเหลียงจะรู้สึกได้ เมื่อนางจะจากไปเขาถามถึงนางด้วยความสงสัย “เซี่ยจื่ออาน เจ้าเป็นอะไรไป?”

จื่ออานมองมาที่เขา ดวงตาดูเรียบง่ายทะลุปรุโปร่ง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่เป็นคนมีแผนการ แต่ตัวอักษรคำว่าเหลียงนั้น จะกลับอธิบายได้อย่างไร?

เธอพูดด้วยเสียงกระซิบ “ไม่ได้เป็นอะไรเพคะ เพียงแค่เหนื่อยนิดหน่อย”

อ๋องเหลียงพึมพำ “เจ้ากลับไปพักผ่อนเถอะ ข้ารู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”

จ้วงจ้วงนั่งลงข้างเตียง แล้วพูดว่า “หลานชาย รีบหายเร็ว ๆ เราจะได้ไปล่าสัตว์กัน”

“นั่นสินะ” อ๋องเหลียงมองเธอด้วยรอยยิ้ม “ข้าจะเรียกหาเสด็จอา”

“แน่นอน!” จ้วงจ้วงขมวดคิ้วด้วยความเศร้าเล็กน้อย “กระนั้นข้าไปแล้ว ยังมีสิ่งที่ต้องทำ”

อ๋องเหลียงไม่ใช่คนโง่ จ้วงจ้วงและจื่ออานอยู่ด้วยกัน ทั้งคู่มีกลิ่นอายที่แสดงออกมาบนใบหน้าอย่างหนักหน่วง ดวงตาของพวกเขามืดมนมาก ซึ่งหมายความว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น

แต่จะเกิดอะไรขึ้นที่ทำให้ทั้งสองเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน?

หลังจากที่ทั้งสองจากไป อ๋องเหลียงเรียกคนสนิทของเขามา “ไปค้นหาดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิ”

“พ่ะย่ะค่ะ!” คนสนิทรับคำสั่งแล้วออกไป

กลับมาที่วังขององค์ชาย จื่ออานถูกดึงเข้ามาอย่างรวดเร็ว