ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 149

เขาเริ่มจัดวางกำลังป้องกันและระดมกำลังทหารมาที่นี่

มู่หรงจ้วงจ้วงเดินออกมา ปาดน้ำตาแล้วถามว่า “ระดมกำลังทหารมาที่นี่ มันจะไม่ดูมีพิรุธหรอกหรือ?”

“อาการบาดเจ็บของอาเจี๋ย พวกเขาก็รู้เรื่องอยู่พอสมควรแล้ว ยอมให้พวกเขารู้แค่นี้ ดีกว่าให้พวกเขามั่นใจเรื่องอาเจี๋ยแล้วแพร่ข่าวออกไปทั่วหล้า” อ๋องอันมองไปข้างหน้า ตลอดมาเขาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับงานบ้านงานเมืองเลย ทุกคนคิดว่าเขาไร้ประโยชน์ แต่ว่าจะต้องไม่มีใครสามารถเข้ามาแทรกแซงอำนาจการบริหารของตระกูลมู่หรงของเขาได้ ในร่างกายของเขา ยังมีสายพระโลหิตขององค์จักรพรรดิไหลเวียนอยู่

มู่หรงจ้วงจ้วงถาม "เชิญหวงจู่มู่มาดีหรือไม่"

อ๋องอันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัวอย่างช้า ๆ “ไม่ต้องช่วงนี้อย่าไปรบกวนท่านเลย และตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่านางอยู่ที่ไหนกันแน่ ในใจข้า…”

อ๋องอันอยากจะบอกว่าในใจเขายังคงมีความหวังอยู่ และความหวังนั้นคือการฝังเข็มของจื่ออานที่แข่งกับเวลาในจวนแม่ทัพตอนนั้น

เขามักจะรู้สึกว่า ที่จื่ออานทำแบบนั้นจะต้องรออะไรสักอย่างแน่

แต่นี่เป็นเพียงการคาดเดาของเขา ถ้าจื่ออานไม่ได้รออะไร งั้นหลังจากนี้ก็ต้องทำให้เสี่ยวกูกูผิดหวังอีกแล้ว

มู่หรงจ้วงจ้วงที่เศร้าอยู่ แต่ก็รู้สึกสงสัยอยู่เต็มเปี่ยม'ทำไมกุ้ยไท่เฟยถึงเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้? ก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าตนเองจะรู้สึกว่านางไม่ค่อยพอใจหวงไท่โฮ่ว แต่ว่า นางไม่เคยแสดงความไม่พอใจเหล่านี้ออกมา นางถือว่าเป็นคนที่มองการณ์ไกล ทำไมถึงทำเรื่องเช่นนี้ได้? นอกจากนี้นางยังเผยแพร่เรื่องนี้ออกไป เรื่องนี้จะเป็นภัยต่อการบริหารงานบ้านงานเมือง นางจะไม่รู้ได้เช่นไร? "

ประเด็นนี้ก็ทำให้อ๋องอันงงมากเหมือนกัน แม้จะบอกว่ามีความเป็นไปได้ที่เถาเต๋อจะถูกมอบหมายให้มาอยู่ข้างกายนาง และช่วยนางเรื่องพิธีกรรมสาปแช่งแต่ว่า ดูตามวิธีการที่ละเอียดรอบคอบก่อนก่อนหน้านี้ของนาง ไม่มีทางจะเชื่อใจใครโดยไม่รู้สึกสงสัยแบบนี้แน่

ยิ่งกว่านั้น นางยังมาถึงอาเจี๋ยในช่วงที่วิกฤติที่สุด แถมยังให้เถาเต๋อผู้นั้นวางค่ายกลอะไรนั่นอีก ช่างเป็นการกระทำที่เหลวไหลสิ้นดี

เมื่อดูจากการปฏิบัติของนางแล้ว พูดได้เพียงสองคำเลยว่า โง่เขลา