ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 162

ฮองเฮาถามแบบนี้เป็นเพราะข้าราชบริพารเหล่าทหาร หรือแม้แต่ขุนนางในวังส่วนใหญ่ก็กลัวอำนาจและการปกครองของเขา ไม่กล้าดำเนินการโดยพละการในคืนนั้น ไท่ฟู่ได้รับข่าวจากภายในจึงจะสามารถซุ่มโจมตีได้ แต่คนกลุ่มที่สามได้ข่าวจากที่ไหนกัน? ราวกับว่ามองเห็นแต่สิ่งที่จะอยู่ข้างหน้า แต่หารู้ไม่ว่ายังมีภัยมหันต์กำลังจะตามมา

เหลียงไท่ฟู่ส่ายหัว “พ่อคิดมานานแล้ว แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ คนที่โจมตีมู่หรงเจี๋ยในใจกลางเมืองหลวงก็ยังหาไม่พบ”

ฮองเฮาเป็นกังวลเล็กน้อย แต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่ควรคิดมาก “ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็ตายแล้ว เราต้องให้เฉียวเอ๋อเข้ายึดอำนาจเสียก่อน หวงไท่โฮ่วยืนหยัดอยู่ตรงนี้ได้อีกไม่นานนักหรอก ก็อย่างที่ท่านพ่อบอก ถ้าวันนี้ไม่ตกลง พรุ่งนี้ก็ต้องตกลง”

ใบหน้าของเหลียงไท่ฟู่มืดมน “สำหรับสองวันนี้พ่อจะนำขุนนางไปคุกเข่าหน้าตำหนัก บังคับให้นางยินยอม และไม่ให้นางกล้าปฏิเสธ”

ฮองเฮารู้สึกเหมือนได้รับพรเล็กน้อย “อนาคตขององค์รัชทายาทคงต้องฝากไว้กับท่านพ่อ เมื่อองค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์แล้ว ตระกูลเหลียงของเราจะร่ำรวยมั่งคั่งไปตลอดกาล”

นัยน์ตาเล็ก ๆ ของเหลียงไท่ฟู่เป็นแสงเย็น ริมฝีปากก็ขดด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มนั้นก็เย็นชาอย่างยิ่ง “ใช่ ตระกูลเหลียงของเราจะได้รับความมั่งคั่งและอำนาจตลอดกาล”

เมื่อฮองเฮาได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกว่าหัวใจนางสั่นระรัวอย่างบอกไม่ถูก ในขณะนั้นนางคิดว่าท่านพ่อต้องมีแผนอื่นเป็นแน่

แต่นางรู้สึกถึงความกังวลทันที เป็นเวลาหลายปีแล้วที่เสด็จพ่อสนับสนุนให้นางรักษาตำแหน่งของตัวเอง และเขาได้ให้คำแนะนำอยู่เบื้องหลัง โดยปล่อยให้จักรพรรดิแต่งตั้งเฉียวเอ๋อเป็นองค์รัชทายาท มิฉะนั้นด้วยปัญญาของเฉียวเอ๋อ เกรงว่าคงไม่สามารถขึ้นครองราชย์ได

องค์รัชทายาทกำลังคุกเข่าคำนับอยู่ด้านนอก หวงไท่โฮ่วที่อยู่ด้านในก็รู้สึกเป็นกังวลมาก

หลังจากที่หมอหลวงออกไป หวงไท่โฮ่วก็ลุกขึ้นนั่ง และตรัสอย่างเยือกเย็นว่า “เจ้าคิดว่าอะไรคือสิ่งที่ดี? ในสถานการณ์ตอนนี้ ข้าไม่สามารถควบคุมได้จริง ๆ หรือว่าข้าต้องไปดูที่ภูเขาฮานซานดีหรือไม่?”

ซุนกงกงตรัสอย่างปลอบโยนว่า “ไท่โฮ่ว ท่านอย่ากังวลไปเลยพ่ะย่ะค่ะ ถึงผู้สำเร็จราชการจะสิ้นพระชนม์แล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครพบศพ ศพนั้นซาบสูญไร้ร่องรอย นอกจากนี้กระหม่อมได้มายินว่าเซี่ยจื่ออานขโมยศพไป ท่านลองดูสถานการณ์ภายในตอนนี้มีอะไรแอบแฝงอยู่หรือไม่ พ่ะย่ะค่ะ?”