ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 168

หยวนซื่อส่ายหน้า "ข้าไม่ชอบองค์รัชทายาท”

มหาเสนาบดีเซี่ยก้มหน้าลง “ไม่มีใครสนใจหรอกว่าเจ้าชื่นชมหรือไม่? เพียงแค่อยากให้เจ้าพูดต่อหน้าเขา”

หยวนซื่อยกคางขึ้นเล็กน้อยและตรัสว่า “ถ้าท่านยืนยัน ข้าก็จะพูด”

มหาเสนาบดีเซี่ยมีสีหน้ายิ้ม “เอาล่ะ กระนั้นเจ้าก็ดูเองก็แล้วกันว่าสะดวกจะไปเมื่อไหร่ ข้าจะจัดการให้ใครสักคนพาเจ้าไปที่นั่น และให้เซี่ยฉวนไปกับเจ้าด้วย”

“ไปตอนนี้เลย” หยวนซื่อพูดเบา ๆ

มหาเสนาบดีเซี่ยลุกขึ้นทันที นี่คือสิ่งที่เขาหมายถึงจริง ๆ เพราะตอนนี้เรื่องก็กระชั้นชิดเจียนตัวแล้ว พวกเขาต้องพยายามหาเวลา เกรงว่าอ๋องหนานหวายจะกลับมาสร้างความโกลาหลอีกครั้ง

“กระนั้นข้าจะให้คนไปเตรียมรถม้าก่อน เจ้าไปแต่งตัวก่อนเถิด” หลังจากมหาเสนาบดีเซี่ยพูดจบ ก็หันหลังและเดินออกไป

หยวนซื่อมองไปที่หลังของเขา และยืนขึ้น

แม่นมหยางเดินเข้ามา “ฟูเหรินจะไปจริง ๆ หรือ?”

“ใช่” หยวนซื่อตอบ และเดินเข้าไปในห้องชั้นใน นั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มองดูใบหน้าที่ไร้ชีวิตชีวาในกระจกของตัวเอง

“ข้าคิดว่าท่านไม่ควรไปนะเจ้าค่ะ” แม่นมหยางรู้สึกผิดหวังกับหยวนซื่อมาก ความหมายที่มหาเสนาบดีเซี่ยพูดนั้น นางไม่รู้จริง ๆ หรือ?

เป็นไปได้ไหมที่นางจะเป็นเหมือนผู้หญิงพวกนั้น ที่หลงผิดคิดว่ามหาเสนาบดีเซี่ยกำลังจะกลับไปคืนดีกับตัวเอง? หากเป็นกรณีนี้ นางคงคิดผิดมาก และจะทำลายเรื่องของคุณหนูใหญ่

หยวนซื่อหยิบหวีขึ้นมา และหวีผมหน้ากระจก แล้วก็พูดว่า “สิ่งที่เซียงแหยบอกมาเมื่อกี้ ลืมมันไปให้หมดเสีย”

แม่นมหยางตะลึงงัน นางมองใบหน้าที่เย็นชาของนาง และเข้าใจในทันทีว่านางต้องการพบองค์ชายอัน ไม่ใช่เพราะคําสั่งของท่านมหาเสนาบดีเซี่ย แต่เป็นเพราะนางต้องการพบองค์ชายอัน