ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 189

เมื่อเห็นว่าอ๋องฉีพูดไม่ออก ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าพันธสัญญานี้จะต้องลงนามโดยเร็วที่สุด

แต่ใครเล่าจะเป็นผู้ลงนาม?

เสนาบดีสำนักตรวจราชการหลี่ปู้ยืนขึ้นและกล่าวว่า “ทูลฮองเฮา กระหม่อมแนะนำว่าควรให้องค์รัชทายาทดูแลบ้านเมืองแทนชั่วคราว และลงนามในพันธสัญญานี้พ่ะย่ะค่ะ”

ใต้เท้าชุยมองดูเสนาบดีสำนักตรวจราชการอย่างเฉยเมย ก่อนหน้านี้รู้อยู่แล้วว่าเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเหลียงไท่ฟู่ และแน่นอนว่าเขาต้องมีความสวามิภักดิ์เมื่ออยู่ต่อหน้าองค์รัชทายาท

หวงไท่โฮ่วไม่ตอบคำพูดของเขาโดยตรง มองไปที่องค์รัชทายาท และถามว่า “องค์รัชทายาท เจ้าคิดว่าตัวเองเพียบพร้อมสำหรับตำแหน่งของบ้านเมืองเช่นนี้หรือไม่?”

องค์ชายมู่หรงเฉียวยืนขึ้นอย่างช้า ๆ ด้วยท่าทางสีหน้านอบน้อม “เสด็จย่า เสด็จอา เสด็จพี่ทุกท่าน บรรดาขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทุกท่าน ขอบพระทัยทุกท่านที่ยกย่องและชื่นชมกระหม่อม คุณสมบัติและความสามารถในการปกครองบ้านเมืองของกระหม่อมนั้นค่อนข้างน้อยนัก ไม่อาจเทียบได้กับทุกคนในที่นี้ เสด็จย่าทรงแต่งตั้งกระหม่อมให้เป็นผู้ตรวจการแผ่นดิน กระหม่อมรู้สึกตื่นตระหนกมาก แต่รู้ว่าตัวเองต้องแบกความรับผิดชอบของการเป็นองค์รัชทายาท ยังหวังว่าเสด็จอาและบรรดาขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทุกท่านจะช่วยกระหม่อมในอนาคตได้”

ทุกคนอดประหลาดใจไม่ได้ คําพูดนี้เริ่มต้นจากตรงไหนกัน? หวงไท่โฮ่วเพียงแค่ถามเขาว่าคิดยังไง ไม่ได้บอกว่าเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจการแผ่นดิน คำพูดของเขาดูอ่อนน้อมถ่อมตน แต่ความตั้งมั่นย่อมมีความทะเยอทะยาน

หวงไท่โฮ่วส่ายหัวเบา ๆ โง่เขลานัก ช่างโฉดเขลาเบาปัญญาเป็นอย่างยิ่ง

ที่นางบอกให้เขาพูด เป็นเพราะนางรู้ว่าวันนี้เขาต้องได้รับเลือกให้มาเป็นคนปกครองดูแลบ้านเมือง นางจึงให้โอกาสเขาพูดแผนการบริหารบ้านเมืองของตนต่อหน้าเชื้อพระวงศ์และเหล่าขุนนาง การ โต้เถียงกับคนที่ต่อต้านเขาเพื่อแสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขา เขากลับดี พูดตรง ๆ ว่านางเป็นคนกำหนด

ความประมาทเลินเล่อเช่นนี้ จะเอาใจคนได้อย่างไร?