ในตอนนี้ ทุกคนลุกขึ้นยืนและมองออกไปนอกตําหนัก
องครักษ์กลุ่มหนึ่งเดินมาพร้อมกับชายที่สวมชุดผู้สําเร็จราชการราชวงศ์มังกรสีดำสี่กรงเล็บกำลังก้าวรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว เขาเดินตรงและก้าวเดินอย่างสงบ ภายใต้สายคาดเอวหยกมีใบหน้าที่เย็นยะเยือกอยู่เสมอ ราวกับว่าเข้าไปในวังเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา ไม่มีอะไรพิเศษ
คนที่เดินเคียงข้างเขาคือเซี่ยจื่ออันที่หายตัวไป ด้านข้างของเซี่ยจื่ออันคือเซียวท่าและซูชิง พวกเขาอยู่ด้านหลังไปเล็กน้อย ด้านหลังทั้งสี่คน ฝีเท้าขององครักษ์นั้นสม่ำเสมอก้าวเดินอย่างเป็นระเบียบราวกับว่าได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี
หนี่หรงพุ่งเข้าไปหาอย่างตื่นเต้น “ท่านอ๋อง!”
มู่หรงเจี๋ยตบไหล่เขาเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “ถอยออกไปก่อน”
หนี่หรงก้าวถอยหลังและกล่าวว่า “พ่ะย่ะค่ะ!” ความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขายังคงยากที่จะปกปิด
รอยยิ้มบนใบหน้าของอ๋องหนานหวายค่อย ๆ จางลง และมีสีหน้าคล้ายงูพิษ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น เดินออกไปอย่างรวดเร็ว “ท่านพี่ ดีใจที่ท่านกลับมาอย่างปลอดภัย ”
มู่หรงเจี๋ยหยุดฝีเท้าแล้วมองเขาอย่างเฉยเมย "เจ้ากลับมาแล้วหรือ?”
“ใช่ ข้ากลับมาแล้ว” อ๋องหนานหวายมองดูเขาด้วยความยินดีอย่างยิ่ง ราวกับว่าเขากลับมาอย่างปลอดภัย เป็นความยินดีอย่างยิ่งในความคิดของเขา
เหลียงไท่ฟู่มองไปที่มู่หรงเจี๋ยราวกับไม่เคยพบมาก่อนในชีวิต และรู้สึกยินดีกับการปรากฏตัวของมู่หรงเจี๋ย
ฮองเฮาก็ทำเช่นเดียวกัน ถอนใจยาวด้วยความโล่งอก
แม้ว่าการกลับมาของมู่หรงเหยาจะทําให้แผนการของนางล้มเหลว แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าอำนาจของบ้านเมืองจะตกอยู่ในมือของอ๋องหนานหวาย เพราะจนถึงตอนนี้มู่หรงเจี๋ยยังไม่ได้แสดงความปรารถนาที่จะขึ้นครองราชย์
แต่นั่นเป็นเพียงความคิดเพียงชั่วพริบตา การกลับมาของมู่หรงเจี๋ยหมายความว่า สถานการณ์ของสามพยัคฆ์จะพลิกสถานการณ์ได้ ซึ่งยากยิ่งกว่าการต่อกรกับผู้สําเร็จราชการเพียงตัวเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...