ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 210

มู่หรงจ้วงจ้วงมองไปที่มีดสั้นและรู้สึกคุ้นเคยมาก จากนั้นนางก็นึกขึ้นได้ "นี่เป็นสิ่งที่เสด็จพี่มอบให้เจ้าเจ็ดในตอนนั้นนี่ เจ้าเจ็ดมอบให้เจ้าเหรอ? มีดสั้นนี้ถือเป็นสมบัติอันล้ำค่าของเขาเลยนะ"

จื่ออันไม่รู้ว่ามีดสั้นนี้มีความสำคัญกับมู่หรงเจี๋ยมากถึงเพียงนี้ โดยเฉพาะเป็นมีดสั้นที่องค์จักรพรรดิพระองค์ก่อนมอบให้เขาด้วยแล้ว

หยวนซื่อหันไปทางจื่ออัน มีท่าทีตกตะลึงเล็กน้อย

จื่ออันเก็บมีดสั้นเข้าที่ ไม่อยากให้มีดสั้นเล่มนี้เปื้อนเลือดของฮูหยินหลิงหลงเลยสักนิด

นางยืนขึ้นและพูดกับมู่หรงจ้วงจ้วง “องค์หญิง เรื่องนี้ข้าจะจัดการด้วยตัวเอง ท่านไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเกี่ยว!”

“เจ้าจะจัดการด้วยตัวเอง?” มู่หรงจ้วงจ้วงมองนางอย่างสงสัยแล้วพูดอีกครั้ง “ได้ ข้าจะมอบทหารองครักษ์ของข้าให้เจ้าเอาไปใช้งาน”

"ไม่จำเป็น!" จื่ออันส่ายหัว มีรังสีความชั่วร้ายเลือดเย็นปรากฏขึ้นในดวงตาของนาง "ฆ่าไก่ทำไมต้องใช้มีดฆ่าวัว?"

ขณะที่พูดคุยกันอยู่ก็มีทหารองครักษ์เข้ามารายงาน "องค์หญิง รถม้าถูกสกัดกั้นไว้ได้ ขณะที่กำลังเดินทางกลับ แต่แล้วดูเหมือนว่าคนขับรถม้าคนนั้นที่กำลังกลับมารายงาน ก็..."

ทหารองครักษ์ลังเลเล็กน้อย และมู่หรงจ้วงจ้วงก็ถามอย่างเหลืออด "ก็อะไรเล่า?"

"ตอนที่รถม้ากำลังย้อนกลับมา ได้เจอกับองค์รัชทายาทเข้าพอดี ตอนนี้องค์รัชทายาทก็ติดตามมาด้วย องค์หญิงต้องการหลบเลี่ยงเขาหรือไม่?"

ที่ทหารองครักษ์กล่าวเช่นนี้ เพราะว่าก่อนหน้านี้ไม่ว่ามู่หรงจ้วงจ้วงกระทำการสิ่งใด ก็จะหลีกเลี่ยงเชื้อพระวงศ์ทุกเรื่อง น้อยมากที่จะพาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของราชวงศ์

มู่หรงจ้วงจ้วงพูดอย่างเย็นชา “องค์รัชทายาทมาแล้วงั้นหรือ? ถูกโบยไปซะยกใหญ่ เขาไม่พักผ่อนที่ตำหนักบูรพา แต่กลับเดินทางไปไหนต่อไหน? นี่มันดีเสียจริงใช่ไหม? เขาเองก็ควรเข้ามาทำความเคารพข้าที่เป็นเสด็จย่าของเขา"