ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 213

ผู้คนในโรงหมอต่างกลัวจนตัวสั่น ต่างพากันรีบมาห้ามเลือดให้ฮูหยินหลิงหลงและเซี่ยหว่านเอ๋อ ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดด้วยความตกใจ คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่อ่อนแอบอบบางคนหนึ่งจะลงมือได้เหี้ยมโหดเช่นนี้

เมื่อองค์รัชทายาทเห็นว่าเซี่ยจื่ออันทำร้ายคนสองคนต่อหน้าเขา จึงโกรธมากและสั่งออกไป "เร็วเข้า จับกุมผู้หญิงมีพิษสงคนนี้ซะ"

มู่หรงจ้วงจ้วงก้าวไปข้างหน้าและกล่าวเย้ยหยัน "ข้าก็อยากรู้เสียจริง ว่าใครจะกล้าเข้ามา!"

จื่ออันกับมู่หรงจ้วงจ้วงมองตากัน และเดินเข้าไปด้านใน

องค์รัชทายาทอดทนต่อความเจ็บปวดบังคับตนเองให้ก้าวไปข้างหน้า จ้องมองไปที่มู่หรงจ้วงจ้วง "เสด็จย่า ดูเหมือนว่าท่านชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้อื่นเสียจริง ท่านควรคิดให้ดี ๆ การต่อต้านข้าไม่ได้ส่งผลดีต่อท่านเช่นกัน"

มู่หรงจ้วงจ้วงกล่าวอย่างเย็นชา “องค์รัชทายาท เจ้าช่างประเมินค่าตนเองสูงเสียจริง พาคนของเจ้ากลับไปซะ หากเจ้าต้องการล้างแค้นให้คู่หมั้นของเจ้า ให้ไปฟ้องร้องเอาที่ศาลาว่าการ ให้พวกเขาดูแลคดีนี้”

พูดจบ นางก็สั่งรถม้า “ข้ารับใช้ด้านนอก ไปที่จวนมหาเสนาบดี”

องค์รัชทายาทกัดฟันแน่นและกล่าว "ดี พวกเราไปที่จวนมหาเสนาบดีบอกกล่าวให้พวกเขารับรู้ ทหาร ไปเชิญคนของศาลาว่าการ"

องค์รัชทายาทไม่ได้สนใจเซี่ยหว่านเอ๋อเลย เพียงแค่หายใจฮึดฮัด เซี่ยหว่านเอ๋อได้เสียโฉมไปแล้ว อีกอย่างเลือดบนใบหน้าของนางเมื่อครู่นี้ก็ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงมาก เขาไม่ต้องการที่จะพบเห็นนางอีก

คนในโรงหมอห้ามเลือดที่ไหลให้ฮูหยินหลิงหลงกับเซี่ยหว่านเอ๋อได้แล้ว แต่ว่าเลือดบนใบหน้าของพวกนางยังไม่ได้ถูกเช็ดออก มองดูแล้วช่างสยดสยองยิ่งนัก

เซี่ยหว่านเอ๋อฟื้นขึ้นมา แล้วร้องไห้ พูดกับองค์รัชทายาท "องค์ชาย ท่านต้องรับผิดชอบเรื่องของพวกเราด้วยนะเพคะ!"

พูดพลาง โน้มตัวไปซบเขาพลาง