ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 245

ฮูหยินหลิงหลงมิได้ปล่อยให้เกิดขึ้นนานนัก ก็ได้ยินข่าวจากสาวใช้ส่วนตัว นางยินดีเป็นอย่างยิ่ง หยวนซื่อไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน ขอแค่เจ้าออกมาก็พอแล้ว

นางแยกตัวออกมาจากสาวใช้ เดินไปข้างกายฮูหยินผู้เฒ่า "ท่านแม่ คนจากห้องครัวมีเรื่องจะเรียนถามเจ้าค่ะ" เอ่ยออกมา แล้วกระซิบไปที่ใบหูว่า "เมื่อครู่ชู่อวี่ได้ให้คนมาแจ้งว่า อีกเดี่ยวแม่นมหยางจะประคองหยวนฉุ่ยอวี่ไปเดินเล่นในสวน"

ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยด้วยความไม่พอใจว่า "เรื่องเล็กแค่นี้ยังต้องมาถามข้า? ให้ห้องครัวทางนั้นจัดการซะ ทำตามที่เราเคยพูดกันไว้เป็นพอ เจ้าก็ไปคอยดูไว้ด้วย ดูตอนที่จุดไฟ วันนี้แขกค่อนข้างเยอะ อย่าให้ตอนที่นำอาหารขึ้นโต๊ะช้าจนแขกไม่พอใจ"

คำพูดหนึ่งประโยคสองความหมายนี้ มีเพียงแค่เฉินหลิงหลงที่ฟังเข้าใจ ชุยไท่เฟยและเหล่าไท่จวินยังนึกว่าเป็นเรื่องของห้องครัว

ฮูหยินหลิงหลงรับคำ "เจ้าค่ะ งั้นข้าไม่รบกวนท่านแม่ ไท่เฟย และเหล่าไท่จวินพูดคุยกันแล้ว"

โค้งคำนับแล้วจึงถอยกลับไป

ฮูหยินผู้เฒ่ามองไปยังแผ่นหลังของฮูหยินหลิงหลง ถอนหายใจเบา ๆ "หยวนซื่อไม่มีความสามารถ หากไม่ได้หลิงหลงมาดูแลงานบ้านแล้ว หม่อมฉันคงจะไม่มีงานครบรอบวันเกิดนี้"

ชุยไท่เฟยมิได้หยุดถามต่อ "หยวนซื่อทำไมถึงไม่ยอมออกมากันนะ? วันนี้เป็นวันครบรอบของเจ้า หากพูดกันตามเหตุผลแล้วเป็นถึงนายหญิงของจวน ก็ควรที่จะออกมาต้อนรับแขก หลายปีมานี้ ไม่เจอนางออกมาเลย"

ไท่เฟยเป็นผู้ที่มิได้สนใจต่อเรื่องราวของผู้อื่นมานานแล้ว นางคือพระมารดาของอ๋องหก อ๋องฮุ่ย นางเป็นพระสนมในฮ่องเต้พระองค์ก่อน ตั้งแต่สมัยที่พระองค์ยังทรงเป็นเพียงองค์รัชทายาท ตั้งแต่เป็นพระสนมมา กลับโชคดีในตอนที่อายุสี่สิบ ถึงได้มีครรภ์คลอดอ๋องฮุ่ยออกมา ดังนั้นนางจึงอายุมากกว่าฮวงไท่โห่วนัก