ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 246

ชุยไท่เฟยใบหน้าขุ่นเคืองมองไปยังเหล่าไท่จวิน “ไท่จวิน เจ้าลองพูดดู หญิงสาวเยี่ยงนี้ จะเรียกว่าผู้หญิงได้รึ? มิใช่ว่าควรจะด่านางสักยกใหญ่?”

เหล่าไท่จวินราวกับว่าตกอยู่ในภวังค์​ ฟังคำชุยไท่เฟยถามนาง​ นางตื่นตกใจขึ้นมา "อ่า?"

"ไท่จวินเป็นอะไรไป?​ มิได้ฟังคำของฮูหยินผู้เฒ่ารึ?" ชุยไท่เฟยเอ่ยถาม​ "หรือว่ารู้สึกไม่สบายกาย?"

เหล่าไท่จวินยิ้มเยาะ​ "หม่อมฉันมิได้เป็นอะไรเพคะ​ เพียงแต่เมื่อครู่ได้ยินคำชุยไท่เฟยเอ่ยว่าจะปลดภรรยา​ เป็นเยี่ยงไรกัน? ท่านอ๋องของท่านจะปลดภรรยารึ? วางแผนว่าจะปลดเมื่อใดกัน? "

เหล่าไท่จวินถึงแม้ว่าจะอายุเยอะแล้ว​ แต่ก็มิได้เป็นคนที่อ่อนไหวง่าย​ นางยังรู้ว่า​ มิว่าเรื่องใดก็มิควรจะรับฟังเพียงฝ่ายเดียว​ โดยเฉพาะ​วันนี้ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่าคำเหล่านี้ออกมานั้น​ เหมือนดั่งจงใจ​ ตั้งใจที่จะเปิดเผยอะไรบางอย่างออกมา

หลายปีมานี้​ นางแสร้งทำเป็นหูหนวกตาบอด​ เพื่อให้คนคิดว่านางโง่​จนสามารถโกหกได้

ตั้งใจที่จะไม่ดื้อดึง​ เพื่อที่ไม่อยากที่จะให้คนหลอกใช้ได้

ชุยไท่เฟยฟังคำของนางแล้ว​ ยิ้มอย่างตกตะลึง​ "พอเถอะ​ อ๋องหกของข้าปีนี้อายุก็สามสิบแล้ว​ เจ้าก็อย่าได้คิดโยนหลานสาวบ้านเจ้ามาให้อ๋องหกของข้าเลย​ กลับไปข้าจะหาคนที่มีความสามารถให้เจ้าสักกี่คน​ ให้เจ้าได้เลือก"

"ข้ายังจะเลือกอะไรอีกกัน? มีมาก็ไม่เลวแล้ว​ ตอนนี้เป็นผู้อื่นที่เป็นคนเลือกหลิวหลิ่วบ้านข้า! " เหล่าไท่จวินปวดหัวมากจริงเชียว

ชะงักไปอยู่ครู่นึง​ นางจึงหันมองไปยังเซี่ยจื่ออัน​ แล้วก็วกกลับเข้ามาในหัวข้อเดิม​ "หม่อมฉันซิควรเป็นกังวล​ ท่านดูจื่ออันของหม่อมฉันสิ​ กลับใจเรื่องการอภิเษกกับอ๋องเหลียง ก่อเรื่องราวใหญ่โตขึ้น​ แม้แต่ฮองเฮาก็กล้าล่วงเกิน​ แม้แต่แม่ของนางหยวนซื่อก็ไม่ช่วยนางคิด​ หากหม่อมฉันไม่อยู่แล้ว​ ก็มิอาจรู้ได้ว่าใครจะเป็นคนช่วยนางตัดสินใจเพคะ"

"เรื่องเสียใจกับงานอภิเษกนี้เป็นมาอย่างไรรึ?" ชุยไท่เฟยก็เคยได้ยินเรื่องนี้​ เพียงแต่ไม่รู้ถึงสาเหตุ​ เลยไม่รู้เพราะเรื่องกลับใจกับงานอภิเษกนี้เลยทำให้เกิดอีกเรื่องราวขึ้น

ฮูหยินผู้เฒ่าถอนหายใจ​ "วันนั้นจักต้องให้หว่านเอ๋อแต่งกับอ๋องเหลียง​ แต่ใครจะรู้ว่าหยวนซื่อกลับก่อเรื่องขึ้นบอกว่าจื่ออันเป็นคุณหนูใหญ่​ หากต้องแต่งควรต้องเป็นจื่ออัน แล้วจื่ออันเองก็เคยพบเจอกับอ๋องเหลียง รู้สึกชอบพอ ก่อเรื่องจนไปบอกพ่อของนางให้ไปตกลงกับอ๋องเหลียงเพื่อให้จื่ออันอภิเษกกับอ๋องเหลียง ไม่ง่ายเลยที่จะทำให้เรื่องตกลงกันได้ อ๋องเหลียงเองก็ตกลงที่จะอภิเษกกับนาง สุดท้ายองค์รัชทายาทและหว่านเอ๋อชอบพอกัน จื่ออันกลับมิยินยอม อยากอภิเษกกับองค์รัชทายาทอีก ก็มีการกลับใจเรื่องงานอภิเษกอีกครั้งเพคะ"

ชุยไท่เฟยคาดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะเป็นเช่นนี้ ก็โมโหอีกครั้ง "ใยถึงได้ก่อเรื่องเยี่ยงนี้? จะแต่งกับใครนั้นนางมิอาจยุ่งเกี่ยวได้ นางคิดว่านางเป็นใครกัน? ต่อให้เป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็ไม่มีค่าพอ"