ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 27

มู่หรงเจี๋ยทิ้งความหวังทั้งหมดไว้กับจื่ออาน ผู้ที่ไม่เคยเชื่อเรื่องผีและเทพเจ้า เขาแอบสาบานว่า หากเซี่ยจื่ออานสามารถช่วยชีวิตองค์จักรพรรดิเหลียงได้ เขายินยอมที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ให้มาเป็นภรรยาของเขา

จื่ออานรู้สึกเวียนหัว เลือดบนหน้าผากของนางผสมกับเหงื่อ หยดลงบนร่างกายและใบหน้าขององค์จักรพรรดิเหลียง

นางข้าหลวงหยางเดินตามเข้ามาเช็ดเลือด และเหงื่อบนหน้าผากของจื่ออานด้วยผ้าเช็ดหน้าอย่างไม่รู้ตัว หลังจากเช็ดแล้ว ดูเหมือนว่าเธอจะมีพฤติกรรมแปลกไปเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เพื่อจะได้ไม่สกปรกใส่ฝ่าบาท”

โชคดีที่ทุกคนในปัจจุบันได้รับความสนใจจากองค์จักรพรรดิเหลียง ฮองเฮาก็ไม่สนใจการกระทำของเธอ ดังนั้นนางจึงถอยห่าง

หลังจากได้รับไฟฟ้าช็อตห้าครั้ง จื่ออานก็โยกตัวออกจากเตียงโดยจับที่ขอบเตียง ดึงเข็มที่ปิดจุดฝังเข็มออกมา แล้วนอนลงอีกครั้ง เพื่อเป็นการช่วยปั๊มหัวใจ

ในที่สุด เพียงได้ยินเสียงองค์จักรพรรดิเหลียงสำลัก เขาลืมตาขึ้นช้า ๆ

ทุกคนตกใจ และรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฮองเฮาร้องไห้ รีบวิ่งไปข้างหน้า “ซินเอ๋อร์ เจ้ารู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง?”

ดวงตาขององค์จักรพรรดิเหลียงดูหมองคล้ำเล็กน้อย เขามองไปที่ฮองเฮา เขาก็ค่อย ๆ หมดสติ และหลับตาลงอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในที่สุดจื่ออานก็ทำอะไรไม่ถูก เมื่อถูกโจมตี ก็เกิดอาการเวียนศีรษะบ้านหมุน เมื่อดวงตาของเธอมืดลง เธอรู้สึกว่าโลกกำลังหมุนและผู้คนล้มลง

มู่หรงเจี๋ยที่ยืนอยู่ข้างหลัง ประคองเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และครู่หนึ่ง เขากลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเธอเบามากจนดูไม่มีน้ำหนักเลย

เลือดและเหงื่อบนหน้าผากของเธอยังคงปรากฏ ด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อน เขาจึงสั่งหมอหลวงของจักรพรรดิ “หยุดเลือดและรักษาอาการบาดเจ็บของนางก่อน”

จื่ออานถูกนำตัวลงมาและรักษาตัวในห้องด้านนอกของฮองเฮา

เมื่อผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิได้ยินคำพูดของหยวนพ่าน และกล่าวว่า “สั่งให้ใครสักคนออกไป ดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซี่ยจื่ออาน หากสถานการณ์เป็นใจ ก็ให้เธอเข้ามารักษาองค์จักรพรรดิเหลียงต่อไป เจ้าอยู่ที่นี่เพื่อป้องกันไม่ให้อาการขององค์จักรพรรดิเหลียงกำเริบ”

“พ่ะย่ะค่ะ!” หยวนพ่านตอบ เหลือบมองหมอหลวงหลิวผู้หน้าซีด “รีบออกไปดูสถานการณ์เถอะ”

ขาของหมอหลวงหลิวสั่นเทา เดินกะเผลกกบนพื้นก็ยังไม่ได้

องค์รัชทายาทมองดูเขาอย่างดุเดือด “ช่างเถิด เจ้าอยู่ที่นี่ ข้าจะออกไปดูด้วยตนเอง”

หมอหลวงหลิวจ้องมองเขา นึกถึงวิธีการที่โหดร้ายแบบเก่าของเขา ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวด้วยความตกใจ และเกือบจะเป็นลม

ฮองเฮาประทับอยู่บนเตียง มององค์จักรพรรดิเหลียงเหมือนชีวิตที่ฟื้นขึ้นมาใหม่ หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดหน้า เช็ดเหงื่อและเลือดของจื่ออานที่หยดก่อนหน้านี้ จากนั้น นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และเรียกองค์รัชทายาทเข้ามา “เข้ามาคุยกับท่านพี่ของเจ้า บอกให้เขารู้ว่าทุกคนกังวลเรื่องของเขา และเฝ้าคอยว่าเขาจะดีขึ้น”