ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 310

มู่หรงเจี๋ยส่งเสียงอืมออกมา ท่าทีถ่อมตนไม่อายที่จะขอคำแนะนำ “ถ้าอย่างนั้นความคิดเห็นของเสด็จพี่ จะแต่งตั้งเสี่ยนจู่ ควรจะมีเงื่อนไขเช่นไร?”

อ๋องหลี่เอ่ย “ตามกฎระเบียบแล้ว ข้อที่หนึ่ง อภิเษกสมรส ข้อนี้ไม่ต้องพูดถึงไม่อาจเกิดขึ้นได้ ข้อที่สอง หากเป็นดั่งคำของฮูหยินผู้เฒ่าแล้ว โดดเด่นเหนือใคร จุดนี้หยวนซื่อก็มีหรือไม่ ไม่ใช่ข้าเจ้าพูดออกมาก็แล้วกันไป ยังต้องไปสอบถามฟังความคิดเห็นอีกหลายด้าน ข้อที่สาม มีผลงานต่อราชวงศ์ มีบุญคุณต่อราษฎร หากในสามข้อนี้มีเพียงข้อหนึ่ง ก็จะสามารถพีะราชทานรางวัลแต่งตั้งให้เป็นเสี่ยนจู่”

ฟังคำพูดของอ๋องหลี่เยี่ยงนี้แล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าและซีเหมินเสี่ยวเย่วใบหน้าจึงได้ดูดีขึ้นมา

หากให้หยวนซื่อได้แต่งตั้งให้เป็นเสี่ยนจู่จริง ๆ ต่อไปจะจัดการกับนางได้โดยง่ายหรือ? เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

ฮูหยินผู้เฒ่าตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่า ไม่ว่าจะอย่างไรก็จะปฏิเสธให้จนถึงที่สุด

องค์หญิงใหญ่มู่หรงจ้วงจ้วงจึงเอ่ยขึ้น “ยังมีอีกข้อนึง พวกเจ้าอย่าได้ลืมกัน”

“ยังมีจุดใดรึ?” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยถาม

มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกมา “ไท่หวงไท่โฮ่วเคยพระราชทานพระราชเสาวนีย์มาแล้ว หากคนผู้นี้เป็นผู้ที่มีอำนาจแต่งตั้งเห็นความสำคัญและชื่นชอบ ก็จะสามารถดำเนินการแต่งตั้งได้ ไม่ทราบว่าผู้สำเร็จราชการเห็นความสำคัญของหยวนซื่อหรือไม่?”

มู่หรงเจี๋ยเอียงศีรษะครุ่นคิดอยู่ครู่นึง ใบหน้างามดูราวกับยุ่งยาก คิ้วขมวดเข้าหากัน ราวกับว่ากำลังคิดถึงปัญหาใหญ่ สุดท้ายแล้ว เขากางมือออก “หยวนซื่อเป็นว่าที่แม่ยายของข้า ข้าจะไม่ให้ความสำคัญได้อย่างไร? จะกล้าพูดว่าไม่ชอบได้หรือ?”

มู่หรงจ้วงจ้วงเผยยิ้ม “ถ้าอย่างงั้น การแต่งตั้งในครั้งนี้ก็ไม่มีปัญหา ใช่หรือไม่เจ้าสาม?”

อ๋องหลี่ส่งเสียงอืมออกมา “มีเงื่อนไขข้อนี้จริง ในเมื่อองค์ผู้สำเร็จราชการเห็นความสำคัญของหยวนซื่อ และหยวนซื่อยังเป็นว่าที่แม่ยายขององค์ผู้สำเร็จราชการ ถูกต้องตามเงื่อนไขการแต่งตั้ง ที่แห่งนี้ก็มิมีผู้ใดมีอำนาจสงสัยได้”