จื่ออันเดิมคิดว่ามู่หรงเจี๋ยเมื่อร่วมกินอาหารในงานเลี้ยงตอนเที่ยงเสร็จแล้วก็จะกลับไป คาดไม่ถึงว่าเขากลับอยู่ในศาลาพูดคุยกับเหล่าขุนนางและญาติ
เหล่าสตรีสูงศักดิ์ที่ก่อนหน้านี้คอยรินเหล้าให้กับเขา เกือบครึ่งหนึ่งของร่างตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขากลับไม่หลบหลีก
ยังจะพูดว่าไม่ชอบให้สตรีเข้าใกล้ ไร้สาระทั้งนั้น
จื่ออันโกรธเบือนหน้าหนีมาพูดคุยกับมู่หรงจ้วงจ้วง
เซียวท่าในตอนนี้นั้นก็ได้มาถึง เขาเพิ่งจะเข้ามา แม่ทัพเฉินทั้งหลายเร่งรีบพากันล้อมรอบไว้ ทำให้เซียวตกใจกลัว
จื่ออันมองดูแล้วจึงเอ่ยกับเฉินหลิวหลิ่ว “หลิวหลิ่ว เซียวท่าหากถูกทำให้ตกใจ งานแต่งครั้งนี้คงจะต้องยกเลิกแล้ว”
เฉินหลิวหลิ่วกระโดดขึ้นมาโดยทันที อยากจะพุ่งเข้าไปไล่พวกพี่ชายออกไป แต่ว่าตัวเองจะดูดุร้ายเกินไป อาจจะทำให้เซียวท่าตกใจ จึงโผล่ไปหาจ้วงจ้วง
“องค์หญิง ท่านช่วยหม่อมฉันไล่พวกแมลงวันเหล่านั้นออกไปหน่อยเถิดเพคะ”
มู่หรงจ้วงจ้วงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แม่ทัพเฉินทั้งหลาย พวกท่านทั้งหลายมาช่วยข้าทำอะไรสักหน่อยเถิด”
เหล่าแม่ทัพเฉินดูจะไม่ค่อยสนใจจ้วงจ้วงอย่างชัดเจน มีอะไรที่น่าสนใจไปกว่าการได้พูดคุยกับว่าที่คู่ครองของข้องสาวกัน?
แต่ว่ารับสั่งขององค์หญิงมิอาจที่จะไม่ไปได้
มู่หรงจ้วงจ้วงเหลือบมองไปยังมู่หรงเจี๋ย แล้วก็เหลือบมองไปยังจื่ออัน ยิ้มแล้วเอ่ยกับเหล่าแม่ทัพเฉิน “พวกเจ้าไปช่วยผู้สำเร็จราชการขนย้ายเหล้าเหล่านี้ไปยังจวนของข้า ข้ารับรองว่า เมื่อพวกเจ้ากลับมา เซียวท่ายังคงอยู่ที่นี่ อีกทั้งพวกเจ้าล้อมรอบเซียวท่าทำอะไรกัน? ควรจะให้หลิวหลิ่วได้พูดคุยกับเขาถึงจะถูก”
พี่น้องตระกูลเฉินเอ่ยออกมาพร้อมกัน “พ่ะย่ะค่ะ องค์หญิงตรัสมามีเหตุผล”
หลิวหลิ่วเป็นถึงคนสำคัญ ควรจะให้หลิวหลิ่วได้พูดคุยกับเซียวท่า
ทางด้านฝั่งของมู่หรงเจี๋ย เมื่อพบว่าพี่น้องตระกูลเฉินไปเคลื่อนย้ายเหล้าของเขา ในชั่วขณะนั้นก็ผลักสตรีสูงศักดิ์ที่กำลังรินเหล้าให้เขาอยู่ออกไป แล้วกระโดดออกมา “ทำอะไรกัน? ห้ามขยับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...