ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 322

อ๋องหลี่มองดูพี่น้องตระกูลเฉิน แล้วกล่าวถามเจ้ากรมอาญา "ทำร้ายคน จะตัดสินความผิดอย่างไร?"

“กราบทูลท่านอ๋อง ต้องดูสภาพบาดแผลก่อนแล้วค่อยตัดสินพ่ะย่ะค่ะ!”

อ๋องหลี่พยักหน้า "อืม ข้ารู้ แต่ว่าท่านรับผิดชอบกรมอาญา ข้าก็เลยอยากจะถามท่านก่อน เช่นนี้ดีหรือไม่ถ้าพวกเขาทั้งสิบสองคนลงมือทำร้ายเจ้า ข้าจะอยู่ที่นี่คอยดูแลกำกับเจ้ากรมอาญาให้ ตัดสินโทษตามสภาพบาดแผล ไม่มีใครสักคนที่ทำร้ายคนแล้วจะรอดพ้นโทษได้ ข้าสัญญา"

เหลียงซื่อมองดูผู้คนที่ดุร้ายเหล่านี้ ถ้าทั้งสิบสองคนกรูเข้ามาทำร้ายนางพร้อมกัน การลงโทษแต่ละระดับก็ไร้ประโยชน์แล้ว

มู่หรงจ้วงจ้วงลดมือลง ไม่รู้ควรจะทำเช่นไรดี แต่เมื่อมีอ๋องหลี่อยู่ที่นี่เรื่องราวก็กลับพลิกผันได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม เมื่อนางเห็นจื่ออันฝังเข็มให้เด็กรับใช้แล้ว ทั้งยังเอนตัวไปกระซิบที่ข้างหูของเขาอีก

มู่หรงจ้วงจ้วงก็เข้าใจได้ในทันทีว่าอ๋องหลี่เป็นคนช่วยปิดบังให้จื่ออัน

มันช่างแปลกจริง ๆ อ๋องหลี่เป็นคนที่ยึดมั่นในความถูกต้อง ไม่เคยได้ยินว่าเขาจะเอนเอียงไปช่วยใครเลย ก่อนหน้านี้พิจารณาคดีการทำร้ายจนทำให้เสียโฉม ก็เพราะมันไม่ละเมิดต่อกฎหมายเขาถึงเข้ามาช่วยได้

นางค่อนข้างมั่นใจว่าถ้าในตอนนั้นฮูหยินหลิงหลงมีเหตุผลอันสมควรและมีหลักฐาน เขาจะต้องยืนอยู่ฝั่งฮูหยินหลิงหลงอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขากำลังช่วยจื่ออันปกปิดอยู่ใช่หรือไม่?

เป็นอ๋องเจ็ดที่ชี้นำเขาหรือเปล่า? มู่หรงจ้วงจ้วงมองไปที่มู่หรงเจี๋ย แต่ก็พบว่าเขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด เขานั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน ดวงตาของเขามองออกไปที่ทุ่งดอกไม้ข้างนอก ราวกับว่าผู้หญิงที่ถูกใส่ร้ายว่าฆ่าคนไม่ใช่คู่หมั้นของเขาเลย

และตอนนั้นเอง เด็กรับใช้ที่เฝ้าประตูก็ได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว

องค์รัชทายาทกับเซี่ยหว่านเอ๋อต่างมองหน้ากัน สีหน้าของทั้งสองดูตกใจเล็กน้อย องค์รัชทายาทถอยหลังมาหนึ่งก้าวอย่างเย็นชา มองดูเซี่ยหว่านเอ๋อด้วยดวงตาที่เย็นเยียบ ราวกับว่ากำลังตำหนินางที่จัดการเรื่องนี้ได้ไม่รอบคอบพอ