ซีเหมินเสี่ยวเยว่ทำท่าทางเหมือนรู้สึกผิด “ที่ท่านแม่พูดมาก็มีเหตุผล เป็นเพราะอาสะใภ้รองประมาทเกินไป และก็ต้องโทษนางด้วยที่ไว้ใจเซี่ยหว่านเอ๋อ”
ฮูหยินผู้เฒ่าเมื่อเห็นว่านางวกกลับมาที่จวนมหาเสนาบดีอีก ในใจก็รู้สึกโกรธ ซีเหมินเสี่ยวเยว่ผู้นี้ดูท่าจะไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย ๆ เสียแล้ว
มหาเสนาบดีเซี่ยกล่าวถาม “ตอนนี้ฮูหยินรองวางแผนจะทำเช่นไรเล่า?"
ซีเหมินเสี่ยวเยว่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “เรื่องนี้… นางคิดว่าการที่บุตรชายของนางถูกดึงเข้าไปข้องเกี่ยวด้วย แต่เซี่ยจื่ออันกลับไม่ได้รับอันตรายอันใดเลยสักนิด แน่นอนว่านางก็คงจะรู้เจ็บใจ ไม่ทราบว่า..."
นางเงยหน้าขึ้นแล้วมองมหาเสนาบดีเซี่ยและก็หยุดพูด แต่ใจนางรู้ดีว่าที่นางแสดงอาการเช่นนี้ ฮูหยินผู้เฒ่ากับมหาเสนาบดีจะต้องเข้าใจสิ่งที่นางต้องการจะสื่อ
มหาเสนาบดีเซี่ยมีสีหน้าที่เคร่งขรึม “วันนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีที่ควรจะลงมือ เจ้าก็น่าจะรู้”
“ข้ารู้ ข้าทราบดี” ซีเหมินเสี่ยวชิ่งรีบพูด “ข้าไม่เคยรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน เพียงแต่อาสะใภ้รองมาที่เรือนหอของข้า ข้าก็อดไม่ได้ที่จะระบายความคับข้องใจ เพื่อข้าแล้วนางได้ออกหน้าเรียกเซี่ยหว่านเอ๋อมาปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้ อยากสอนบทเรียนให้เซี่ยจื่ออันเสียหน่อย นึกไม่ถึงเลยว่าจะดึงชิ่งเอ๋อเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย จะว่าไปแล้วนางก็แค่อยากทำให้ข้าสบายใจ หากข้ายืนดูอยู่เฉย ๆ โดยไม่ทำอะไรเลย ข้าเองก็ทำไม่ได้”
พูดพลาง หางตาของนางก็เปียกเล็กน้อย
มหาเสนาบเซียรู้สึกรำคาญเป็นอย่างยิ่ง เพราะเขาเข้าใจความหมายที่ซีเหมินเสี่ยวเยว่สื่อออกมาดี ก็คืออยากให้พวกเขาลงมือกำจัดเซี่ยจื่ออันให้
แต่ว่าวันนี้ยังจะลงมือได้เช่นไร? มีแขกเหรื่อมาร่วมงานมากมาย และก็เกิดเรื่องโกลาหลไปแล้วด้วย
ซีเหมินเสี่ยวเยว่เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่ได้พูดอะไร จึงกล่าว “ความหมายของอาสะใภ้รองก็คือ หากจัดการกับเซี่ยจื่ออันได้ อย่างน้อย ๆ ท่านปู่ด็จะได้ระบายความโกรธออกไปบ้าง การที่ชิ่งเอ๋อต้องเข้าไปเกี่ยวข้องจะได้ถือว่าคุ้มค่า ใช่หรือไม่? จะให้ตระกูลของจิ้นกั๋วกงโชคร้าย แต่เซี่ยจื่ออันกลับมีความสุขและอิสระเช่นเดิมได้อย่างไร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...