ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 33

จื่ออานตอบกลับว่า “ไม่ดีกว่า ข้าขอบคุณแม่นมมาก วันนี้ข้ายังไม่ได้กินอะไรเลย ถ้าข้ากินมากเกินไปในคราวเดียว มันจะไม่ดี ข้ากินเท่านี้เพียงพอแล้วล่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้เจ้าค่ะคุณหนู!” นางข้าหลวงหยางจึงสั่งให้คนมานำติ่มซำออกไป และสั่งให้คนชงชาเข้ามา จากนั้นเธอก็ออกไปรอข้างนอกวังคอยปรนนิบัติรับใช้อยู่ห่าง ๆ

มู่หรงเจี๋ยมองดูแววตาของจื่ออานอีกครั้งหนึ่ง เขาก็พบกับความมหัศจรรย์ เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีความสามารถที่ไม่ธรรมดาจริง ๆ นางข้าหลวงหยางคนนี้อยู่ปรนนิบัติรับใช้ฮองเฮามานานนับปี นางคุ้นเคยกับชีวิตในวังหลวงแห่งนี้เป็นอย่างดี แต่เธอใช้เวลาเพียงครึ่งวันก็สามารถให้นางข้าหลวงคนนี้มาอยู่ข้าง ๆ เธอได้ แม้ว่าคนอื่น ๆ จะใช้เวลาครุ่นคิดกันกี่ปีก็ยังไม่สามารถหาวิธีให้เธอมาอยู่ข้างกายเช่นนี้ได้

หลังจากที่จื่ออานทานอาหารเสร็จแล้ว เธอก็หันไปถามหยวนพ่านว่า “นายท่าน ข้าอยากรู้สถานการณ์อาการกำเริบขององค์จักรพรรดิเหลียงทั้งสองครั้งเจ้าค่ะ”

หยวนพ่านพยักหน้ารับ เขาเล่าเหตุการณ์อาการกำเริบขององค์จักรพรรดิเหลียงตั้งแต่แรกเริ่มจนสิ้นสุดให้เธอฟัง ตั้งแต่ช่วงเวลาการรักษาตลอดจนการค้นพบสาเหตุของโรค และผลข้างเคียงที่จะตามมา เขาเล่าให้เธอฟังตามที่เขาเห็น

หลังจากที่จื่ออานได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ก็ทำให้เธอได้รู้สภาพการณ์ขององค์จักรพรรดิเหลียงเบื้องต้นแล้ว

เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาพูดกับมู่หรงเจี๋ยว่า “ท่านอ๋องเพคะ จากสภาพการณ์ตอนนี้ขององค์จักรพรรดิเหลียง สิ่งที่ร้ายแรงที่สุด คือ องค์จักรพรรดิเหลียงอาจเกิดโรคปอดบวมอีกเพคะ โรคปอดบวมสามารถเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วภายในสองหรือสามชั่วโมง และทำให้พระองค์หายใจลำบาก หรือขาดอากาศหายใจ หากฮองเฮาไม่เห็นด้วยกับการฝังเข็มเพื่อบรรเทาอาการหายใจขององค์จักรพรรดิเหลียง ทำให้การรักษาของเราตอนนี้ต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างมากเพราะองค์จักรพรรดิเหลียงจะรู้สึกเจ็บปวดทรมานเป็นเวลานานเพคะ”

มู่หรงเจี๋ยขมวดคิ้วเป็นปมเข้าหากัน เขาไม่คิดว่าโรคปอดอักเสบจะมีผลกระทบต่อการหายใจอย่างรุนแรงจึงถามว่า “การรักษาแบบโบราณสามารถรักษาโรคนี้ได้หรือไม่”

จื่ออานตอบกลับว่า “เราต้องให้ออกซิเจนที่เพียงพอเพคะ”

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยฟังเธอพูดไม่เข้าใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงพูดต่อว่า “เจ้าหมายถึงเสบียงหรือ?”