ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยกันจื่ออัน “อาศัยช่วงเวลานี้ เจ้ากับฮูหยินรองก็ไปยังเรือนด้านข้างเถอะ”
จื่ออันและเหลียงซื่อลุกขึ้นยืน เหลียงซื่อย่อตัวคำนับให้แก่ทุกคน “ทุกท่านเชิญดื่มกันตามสบายเจ้าค่ะ ข้าขอตัวไปก่อนนะเจ้าคะ”
“ฮูหยินเชิญตามสบาย!” ชุยไท่เฟยและเหล่าไท่จวินต่างเอ่ยพูด
จื่ออันเดินไปได้เพียงสองก้าว จู่ ๆ ก็หันกลับมามองยังฮูหยินผู้เฒ่า “ใช่แล้ว ท่านย่า หลานสาวลืมพูดกับท่านย่าเรื่องหนึ่ง เมื่อครู่หลานสาวเอ่ยถามเซี่ยฉวน ข้าต้องการเด็กรับใช้หน้าห้องกุ้ยหยวน เซี่ยฉวนบอกว่าจะต้องถามความเห็นจากท่าน”
ฮูหยินผู้เฒ่าโบกมือ “หากว่าเรือนเจ้าขาดคนแล้วย้ายไปให้เจ้าเป็นพอ
“เจ้าค่ะ ขอบพระคุณท่านย่า” จื่ออันย่อตัวคำนับ หมุนกายออกไป
เซี่ยฉวนนำเหลี่ยงซื่อที่ใส่ชุดมังกรไฟเข้ามา ตรงไปที่ห้องด้านข้าง
ระหว่างทางเดินนั้น เซี่ยฉวนเอ่ย “คุณหนูใหญ่ ในเมื่อท่านเอ่ยถามฮูหยินผู้เฒ่าแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าเองก็เอ่ยออกมาแล้ว กลับไปบ่าวจะเอาสัญญาขายตัวส่งไปให้ท่าน”
จื่ออันเอ่ยกลับ “ลำบากพ่อบ้านแล้ว”
เซี่ยฉวนมุมปากมียิ้มเย็นปรากฎขึ้น “บ่าวสมควรทำแล้วขอรับ”
รอเจ้าตายก่อน ค่อยฆ่ากุ้ยหยวนส่งให้ไปรับใช้เจ้า
เข้ามายังห้องด้านข้างแล้วนั้น จื่ออันมองสถานการณ์ไปยังรอบ ๆ ทิศ ในห้องนั้นมีหน้าต่างอยู่สามบาน ล้วนปิดไว้อย่างแน่นหนา
ภายในห้องนั้น มีกลิ่นบางอย่างแปลก ๆ สายตาจื่ออันสอดส่ายไปทั่ว บนมุมห้องและพื้นต่างก็พบรอยเปียกชื้น ราวกับน้ำมันจุดไฟ
ในใจจื่ออันนั้นคาดเดาได้แล้ว
ของขวัญจากบ้านฝั่งมารดาของซีเหมินเสี่ยวเยว่นั้นถูกวางไว้ในเรือนด้านข้าง ยังมิได้เก็บเข้าคลังของจวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...