ฮูหยินผู้เฒ่าอยู่ที่เรือนเซี่ยวเซียงหย้วน ป้าหลานยู่แน่นอนว่าจะต้องนำหยวนซื่อและจื่ออันไปยังเรื่อนเซี่ยวเซียงหย้วน
โคมไฟสีแดงอันใหญ่แขวนไว้ยังประตูสูงใหญ่ของเรือนเซี่ยวเซียงหย้วน เป็นการป่าวประกาศออกไปให้ทุกคนได้รู้ ค่ำนี้เป็นวันมหามงคลของจวนมหาเสนาบดีเซี่ย
ถึงแม้วันนี้จะมีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย ทั้งดีทำร้ายร่างกาย มีคนเสียชีวิต แต่ทว่า ไม่ว่าจะเกิดการสูญเสียขึ้นเช่นไร ค่ำนี้ก็ยังคงเป็นคืนมงคลของมหาเสนาบดีเซี่ย
ซีเหมินเสี่ยวเยว่และมหาเสนาบดีเซี่ยนั่งอยู่ในห้องโถงของเรือนเซี่ยวเซียงหย้วน ที่พวกเขาต้องการให้หยวนซื่อมานั้น ก็เป็นความเห็นของนางด้วยเช่นกัน
นางในตอนต้นนั้นรู้สึกว่า วันนี้ส่งหยวนซื่อออกไป เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดนัก นางควรจะให้หยวนซื่อนั้นอยู่ในจวน ให้นางได้สัมผัสกับฉากที่สามีของตนนั้นแต่งผิงชี
นางยังอยากจะบอกกับหยวนซื่อด้วยตนเอง นางนั้นเริ่มแก่ชราลงแล้ว ควรจะละทิ้งตำแหน่งนั้นได้แล้ว
นางรู้ว่าตอนนี้หยวนซื่อนั้นตาบอดมิอาจมองเห็นได้ นางไม่ได้สนใจต่อบาดแผลของตน เมื่อครู่หมอหลวงได้เข้ามาแล้ว หมอหลวงบอกว่าใบหน้าของนางนั้นถึงแม้จะมีรอยแผลอยู่ชั่วคราว แต่ในวังนั้นมียาลดรอยแผลเป็นชั้นเลิศอยู่ สามถึงห้าเดือนก็จะเลือนหายไป
เพราะเหตุนี้ นางถึงได้วางใจและดูเงียบสงบ จึงนั่งลงบนเก้าอี้ รอการมาถึงของหยวนซื่อ
เพียงแค่รอต้อนรับศัตรูหัวใจคนแรกในชีวิตของนาง
ก่อนหน้านี้นางนั้นไม่เคยพบหยวนซื่อมาก่อน แต่ก็เคยได้ยินชื่อเสียงของนาง ในตอนที่ได้ยินมานั้น เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกันกับจวนมหาเสนาบดี ก็รู้สึกว่าสตรีนางนี้ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก
แต่ว่ามาในตอนนี้นางคิดว่า ความเศร้าโศกของหยวนซื่อนั้น เป็นนางที่เป็นคนก่อขึ้นเอง
มองเข้าไปในลานพบว่ามีคนสองคนเดินเข้ามา นางปรับสีหน้าท่าทาง เอื้อมมือออกไปจัดแต่งทรงผิดที่ปิดหน้าอยู่ ถึงแม้ว่าหยวนซื่อจะมองไม่เห็น แต่ว่านางก็ยังหวังว่าตนจะมีท่าทางที่ดีที่สุดในการเผชิญหน้ากันกับหยวนซื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...