ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 366

มหาเสนาบดีเซี่ยถึงกับชะงัก “อะไรกัน? ต่อหน้าฮูหยินผู้เฒ่าตบตีเจ้าหรือ?”

“ใช่เจ้าค่ะ นายท่านช่วยให้ความเป็นธรรมแก่บ่าวด้วยนะเจ้าคะ!” หลานยู่เอ่ยทั้ง ๆ ที่ยังร้องไห้

ซีเหมินเสี่ยวเยว่นั้นไม่ได้เป็นห่วงในเรื่องนี้ ถึงอย่างไรแล้ว นางก็เป็นแค่ทาสรับใช้ “ท่านแม่ได้เอ่ยกับนางเรื่องที่จะให้ย้ายออกจากเรือนเซี่ยจื่อหย่วนหรือยังเจ้าคะ?”

ฮูหยินผู้เฒ่าใบหน้าดูมืดมน “ยังมิได้เอ่ย และมิอาจเอ่ยขึ้นมาได้ เจ้าพักอาศัยอยู่ที่เรือนเซี่ยวเซียงหย้วนเป็นการชั่วคราวก่อน”

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ทำหน้าตึง “เรื่องนี้ก่อนหน้านี้ก็ตกลงกันไว้ดีแล้ว”

ฮูหยินผู้เฒ่าสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เปลี่ยนแปลงความเมตตาที่เคยมีให้ซีเหมินเสี่ยวเย่วก่อนหน้านั้น เปลี่ยนเป็นรังเกียจและขยะแขยง “ที่นั่นคนมิอาจอยู่อาศัยได้งั้นรึ? สิ่งที่เซี่ยจื่อหย่วนมี เรือนเซี่ยวเซียงหย้วนก็มีเหมือนกัน สิ่งที่เซี่ยจื่อหย่วนไม่มี เรือนเซี่ยวเซียงหย้วนกลับมีครบ”

ซีเหมินเสี่ยวเยว่เมื่อพบว่าจู่ ๆ ฮูหยินผู้เฒ่าใบหน้าเริ่มเปลี่ยนแปลง ทั้งโมโหทั้งน้อยเนื้อต่ำใจ แต่มิอาจที่จะมีเรื่องมีราวกับนางในวันนี้ได้ ทำได้เพียงเอ่ยเสียงเบา “ข้าพักอยู่ที่นั้นมิได้เป็นไร เพียงแต่เรื่องที่พูดคุยตกลงกันไว้เป็นอย่างดีแล้วก่อนหน้านั้น มิควรที่จะมากลับคำ”

“หลานยู่ ไปกันเถอะ!” ฮูหยินผู้เฒ่ามิอยากที่จะเอ่ยอันใดอีก ความอึดอัดใจนี้สุมแน่นอยู่ที่ทรวงอก หากยังฟังคำซีเหมินเสี่ยวเยว่อีกต่อไปแล้วล่ะก็ ไม่แน่ว่าอาจจะมีการแตกหักกันเกิดขึ้นก็เป็นได้

นางเองก็ไม่อยากตกอยู่ในสถานการณ์​เยี่ยงนี้​ มีเรื่องมีราวกับซีเหมินเสี่ยวเยว่

หลานยู่เดิมที่คิดจะให้มหาเสนาบดีเซี่ยและฮูหยิน​ผู้เฒ่า​ออกหน้าให้นาง​ ไปหาเซื่ยจื่อ​อัน​คิดบัญชี​กัน​ เมื่อพบว่าสีหน้าของ​ทั้งสอง​ไม่ค่อยจะดีนัก​ จึงไม่กล้าที่จะเอ่ยอะไรออกมาอีก​ ความคับแค้นใจนี้จำต้องกลืนลงไป​ เพียงแต่ในใจนั้นแอบสาบานเอาไว้แล้วว่า​ มิอาจที่จะให้จื่ออันได้มีชีวิตที่สงบสุขอีกต่อไป

งานเลี้ยงแต่งงานถูกก่อเรื่องจนกลายเป็นเยี่ยงนี้​ มหาเสนาบดีเซี่ยแม้แต่ความคิดที่จะร่วมหอก็ไม่มีแล้ว​ จึงได้เอ่ยกับซีเหมินเสี่ยวเยว่ว่า​ “เจ้าไปพักผ่อนก่อน​ ข้าจะไปจัดการธุระต่อที่ห้องหนังสือ”

ซีเหมินเสี่ยวเยว่ดึงแขนเขาเอาไว้​ โกรธเคืองเล็กน้อย​ “คืนแต่งงานทั้งทีท่านจะทิ้งข้า​ไว้คนเดียวหรือเจ้าคะ?”

มหาเสนาบดีเซี่ยมองใบหน้านางที่โดนไฟไหม้นั้น​ ไม่มีแม้แต่ความสนใจเลย​ ก่อนหน้านี้อาจจะพอยังมีอยู่บ้างแต่ว่าวันนี้เกิดเรื่องขึ้นมากมาย​ ทำให้ใจเขาเกิดความหงุดหงิดขึ้นมา​ บวกกับรูปโฉมของนางที่ได้รับความเสียหาย​ น่าเกลียดซะเกินทน จึงได้หมดความสนใจ​ พยายามหาทางหลีกเลี่ยง​ ​“ไม่ใช่ว่าอยากจะทิ้งเจ้าไว้เพียงคนเดียว​ เป็นเพราะว่าวันนี้มีคนส่งจดหมายรายงานเข้ามา​ เป็นเรื่องที่ราชสำนักให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก​ จะต้องรีบสะสาง เพื่อที่พรุ่งนี้เช้าจะได้ถวายรายงานต่อไป”