เท่าที่ทราบ คนที่ถูกกัดทั้งหมดล้วนติดเชื้อและตายไปหมดแล้ว เหลืออยู่คนเดียวก่อนหน้านี้ไม่แสดงอาการออกมา แต่ว่าตอนนี้แสดงอาการออกมาแล้ว มันหมายความว่ามีโอกาสติดเชื้อร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วโอกาสที่จะตายก็มีร้อยเปอร์เซ็นต์เช่นกัน
หนี่หรง คือข้อยกเว้น แต่ว่าหนี่หรงถูกคนพวกนั้นกัดหรือเปล่าก็ยังไม่แน่
มู่หรงเจี๋ยหยิบแบบพิมพ์เขียวจากมือจื่ออันมาดูเล็กน้อย ก็เห็นเป็นรูปกระท่อมไม้ริมทะเลสาบ จึงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ "เจ้าจะสร้างกระท่อมไม้ที่นี่งั้นหรือ?"
"เพคะ ท่านแม่ของหม่อมฉันกับมหาเสนาบดีเซี่ยหย่ากันแล้ว แน่นอนว่าถ้าจะพักอยู่ที่เรือนเซี่ยจื่อหย่วนต่อก็คงจะดูไม่ดี" จื่ออันกล่าว
"หย่าแล้ว?" มู่หรงเจี๋ยดูตกใจเล็กน้อย "ดูเหมือนว่าช่วงที่ข้าไปจากเมืองหลวง จะเกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย"
จื่ออันยิ้ม "ล้วนเป็นเรื่องดี"
นางมองดูเขา ความจริงก็อยากถามถึงเรื่องพระราชเสาวยนีย์ว่าด้วยเรื่องการอภิเษก เหตุใดถึงไม่มีลงมาเสียที ก่อนหน้านี้เขาเคยบอกว่า หวงไท่โฮ่วจะมีพระราชเสาวนีย์ลงมาในเร็ววันนี้
แต่ว่าหากถามออกไป มันก็เหมือนกับเฉินหลิวหลิ่วที่กังวลน่ะสิ? และถ้านางเอ่ยถามออกไปก่อน ใช้คำพูดในยุคปัจจุบัน ไม่เท่ากับว่านางขอเขาแต่งงานหรอกหรือ?"
นางเป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรีนะ!
อีกทั้งถ้าจะถามในเวลานี้ก็คงจะไม่เหมาะสม เขามีเรื่องให้ต้องกังวลมากมายขนาดนี้ เกรงว่าจะไม่มีเวลามาสนใจเรื่องเหล่านี้หรอก
จื่ออันมาที่เรือนหลังน้อยที่อยู่นอกชานเมืองอีกครั้งแล้ว
ซูชิงกับเซียวท่าก็อยู่ที่นี่ด้วย มีทหารองครักษ์อยู่สองสามคน ล้วนยืนถือดาบอยู่ทั้งสิ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...