ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 409

ในคืนนั้น ฝนตกลงมาหนักจริง ๆ ตกลงมาราวกับเร่งรีบเสียเต็มประดา มีทั้งฟ้าผ่าและฟ้าร้อง น้ำในทะเลสาบเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว คนงานทั้งหลายต่างก็เร่งรีบเคลื่อนย้ายข้าวของกันทั้งคืน กองเอาไว้ที่เรือนจรัสบนทางเดินทอดยาว ฮูหยินหลิงหลงโมโหเกรี้ยวกราดเป็นอย่างมาก คนงานต่างก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ทำได้เพียงย้ายไปไว้ทางด้านป่าไผ่อีกครั้ง

จื่ออันไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวกับเรื่องนี้เลย คนงานนั้นไม่ได้มาแจ้งให้นางทราบ หลังจากจัดเก็บอุปกรณ์กันเรียบร้อยแล้วก็จากไป

ฝนในครั้งนี้ตกไปจนถึงเที่ยงของวันที่สอง ตกจนเกือบจะถึงตอนเที่ยงนั้น รถม้าของมู่หรงเจี๋ยเพิ่งจะมาถึง เขามีเรื่องราวบางอย่างทำให้เสียเวลา จากที่เดิมได้นัดกันเอาไว้ตั้งแต่เช้า

แม่นมหยางเองก็ติดตามเข้าวังไปด้วยกัน

ตอนที่นางออกมาจากวังนั้น ได้สัญญากับฮองเฮาเอาไว้ว่าทุก ๆ สองถึงสามวันจะต้องกลับเข้าวังเพื่อรายงานเรื่องราวต่าง ๆ

เมื่อวานตอนค่ำมู่หรงเจี๋ยได้สั่งให้คนเข้าวังแจ้งแก่หวงไท่โฮ่วว่าจะนำจื่ออันเข้าไปยังวังหลวง

หวงไท่โฮ่วย่อมต้องรู้ว่าเป็นเพราะเรื่องอะไร จึงได้อาศัยช่วงก่อนที่พวกเขาจะวังมานั้นออกคำสั่งเรียกตัวกุ้ยไท่เฟยให้เข้าวังมา

กุ้ยไท่เฟยนั้นเดิมไม่อยากที่จะไป แต่ว่าหวงไท่โฮ่วมีพระราชเสาวนีย์มาแล้ว นางจำต้องอยู่ร่วมด้วย

ไม่มีทางเลือกอื่น นางจึงทำได้เพียงแต่เข้าวังไปตั้งแต่เช้า

ในตอนที่กุ้ยไท่เฟยเข้าวังไปนั้น ฝนยังคงตกหนักอยู่ หวงไม่โฮ่วประทับอยู่ที่ระเบียงของตำหนัก มองมายังฝนที่กำลังตกหนักสาดกระเซ็นอยู่ในลาน ละอองฝนที่สาดกระเซ็นทำให้ฉลองพระองค์เปียกปอน

หวงไท่โฮ่วทั้งกายนั้นดูโรยราไปมากแล้ว เปากงกงวันนี้ได้เข้ามารายงานเหตุการณ์บางอย่างทำให้นางเป็นกังวล

เป็นเรื่องราวนอกวังหลวงที่นางคอยจับตามองดูอยู่เกี่ยวข้องกันกับจวนมหาเสนาบดี สามารถเอ่ยได้ว่ามันดูสลับซับซ้อน การสู้รบภายในเหมือนจะเพิ่มขึ้น ทำให้นางเจ็บปวดหัวใจเสียจริง