มู่หรงจ้วงจ้วงมองมายังนาง “พอได้แล้ว เจ้าช่วยข้าอย่างนี้ มีข้อเรียกร้องอย่างไร?”
หูฮวนสี่ร้องตะโกนว่าราวกับถูกใส่ร้าย “องค์หญิงนี้ไม่ใช่ว่าเป็นการเข้าใจหม่อมฉันผิดไปแล้วหรือเพคะ? เพียงแค่ใช้โอกาสที่มีสั่งสอนผู้อื่นไปพร้อมกัน”
“ไม่พูดออกมาใช่หรือไม่? ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะคิดเสียว่าเจ้าใช้โอกาสที่มีสั่งสอนผู้อื่นไปพร้อมกันเสียจริง ๆ” มู่หรงจ้วงจ้วงมองไปทางด้านข้าง เอ่ยออกมาอย่างโกรธเคือง
หูฮวนสี่ยิ้มออกมา “ปิดบังองค์หญิงไม่ได้จริง ๆ”
นางปรับเปลี่ยนท่าที “เป็นเยี่ยงนี้เพคะ ราชครูนั้นช่วงนี้ชอบไปมาหาสู่มีลับลมคนในกันกับนายท่าน และเหมือนกับตั้งใจจะมาสู่ขอแทนองค์รัชทายาท”
“สู่ขอ? ไม่ใช่ว่ามีผู้ที่เลือกไว้ให้เป็นพระชายาแล้วหรือ? บุตรสาวของจวนมหาเสนาบดีเซี่ยหว่านเอ๋อ ฮองเอาเองก็ทรงประทานพระราชเสาวนีย์มาแล้ว” มู่หรงจ้วงจ้วงเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ
“เซี่ยหว่านเอ๋อเป็นพระชายาขององค์รัชทายาท แต่ว่าเหลียงตี้และเหลียงหยวนนั้นก็ยังคงได้อยู่มิใช่หรือเพคะ” หูฮวนสี่เอ่ยออกมาอย่างราบเรียบ
จื่ออันและมู่หรงจ้วงจ้วงมองสบตากัน ฮองเฮาและราชครูช่างคิดวางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบเสียจริง
อันดับแรกคือให้เซี่ยหว่านเอ๋อเป็นพระชายาเอกขององค์รัชทายาท ยึดครองอำนาจในราชสำนักเอาไว้ จากนั้นจึงสู่ขอหูฮวนสี่เพื่อเป็นเหลียงตี้ ดังนั้นทั้งอำนาจทรัพย์สินล้วนมีครบ มีตระกูลหูที่เป็นดั่งขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาต้องการจะทำอะไรมีที่ไม่ได้บ้างหรือ?
มู่หรงจ้วงจ้วงเผยยิ้มแล้วจึงเอ่ยออกมา “เป็นเหลียงตี้ขององค์รัชทายาทก็ดีเหมือนกัน วันข้างหน้าองค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังค์แล้ว พระชายาองค์รัชทายาทเป็นฮองเฮา เจ้าที่เป็นเหลียงตี้ก็คงจะไม่เพียงแค่เท่านี้ อาจจะได้รับแต่งตั้งให้เป็นเฟย คลอดพระโอรสออกมาก็จะได้เป็นกุ้ยเฟยแล้ว”
“พอเถอะเพคะ ท่านก็อย่าได้เอ่ยเสียดสีหม่อมฉันเลยเพคะ กุ้ยเฟยนี้ก็ดี เหลียงตี้ก็ดีใครที่รับได้ก็รับไป แต่ข้าหูฮวนสี่ไม่เสียดาย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...