ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 498

กลับเป็นใบหน้าของตาวเหล่าต้าที่แดงก่ำขึ้นมาอย่างกะทันหัน

“เป็นอย่างไรบ้าง? มีกิริยาอะไรตอบกลับมาบ้าง?” จื่ออันไม่มีวิธีที่จะใช้เข็มทยานเข้าไปในสมองของเขาภายในอึดใจเดียว แต่ว่ารู้สึกได้ว่าเมื่อถึงจุดเฟิงซือนั้น ตาวเหล่าต้านั้นมีอาการบางอย่างที่แปลกประหลาดขึ้น

“กิริยาตอบกลับหรือขอรับ…” ตาวเหล่าต้าเอียงศีรษะคิดอยู่ครู่หนึ่ง มีความรู้สึกว่าไม่รู้จะเริ่มอธิบายขึ้นมาได้อย่างไรดี

“เจ้าเอ่ยออกมาตามตรงก็พอแล้ว” จื่ออันนั่งอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเอ่ยถาม

ตาวเหล่าต้าส่งเสียงเอ่อออกมา เอ่ยออกมาด้วยความเขินอาย “ข้าต้องการแม่นางคนหนึ่ง"

“หาแม่นาง? หาแม่นางอะไรกัน?” จื่ออันตกตะลึงไปชั่วขณะ

“ก็คือไปหาแม่นางสักคน แม่นางที่ต้องมอบเงินให้ไป” ตาวเหล่าต้าเอ่ยออกมาแล้วรู้สึกว่าช่างน่าอับอายนัก แต่ว่าคุณหนูใหญ่บอกมาแล้วว่าจะต้องเอ่ย ถึงกิริยาตอบกลับของร่างกายโดยตรง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะปิดบัง

จื่ออันมองมายังเขาด้วยความตกตะลึง

อดไม่ได้ที่จะหัวเราะทั้งน้ำตา เข็มทยานนี้กลับส่งผลเช่นนี้ด้วยหรือ?

มิน่าเล่าวันนั้นที่ซูชิงทำการทดสอบ ซูชิงถึงได้มีท่าทีแปลกประหลาด

“ค่ำนี้ข้าไม่กินข้าว ไม่ต้องเรียกข้าแล้ว” จื่ออันจู่ ๆก็นึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ นำพี่สะใภ้ใหญ่หวางเข้าไปยังในห้อง แล้วปิดประตูลง

หลังจากนั้นอีกสามวัน จื่ออันทำการฝังเข็มให้แก่หวางหยู หนี่หรง ตาวเหล่าต้า พี่สะใภ้ใหญ่หวาง และทหารองครักษ์ ทั้งห้าคนล้วนแต่โดนฝังเข็ม และในทุก ๆ ครั้งก็จะทำการบันทึกเอาไว้ แล้วจึงคอยติดตามผลที่เกิดขึ้น

หลังจากนั้นอีกสามวัน จื่ออันจึงได้นำตัวผู้ที่ยังไม่มีอาการป่วยไข้เยี่ยงหนี่หรงเข้าไปยังในห้อง