“ข้าออกจากเมืองหลวงมาครึ่งปีกว่าแล้ว และก็ไม่รู้สถานการณ์ในตอนนี้ของเขาเลย เขาตอนนี้จะมีคนในใจแล้วหรือไม่?” โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ดึงนางเข้ามาเอ่ยถาม
“น่าจะไม่มีกระมัง? แต่ว่าเฉินหลิวหลิ่วเคยเอ่ยออกมาว่า ซูชิงยินดีที่จะแต่งงานกับนาง”
โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ขมวดคิ้วออกมา “เฉินหลิวหลิ่ว? หลานสาวของเฉินไท่จวินหรือ? คนผู้นี้คงไม่ง่ายที่จะจัดการได้”
“เป็นนาง แต่ว่าจริง ๆ แล้วนางเองก็มีคนที่อยู่ในใจแล้ว นางชื่นชอบเซียวท่า”
“เช่นนั้นก็ไม่ยิ่งง่ายหรอกหรือ? ให้เซียวท่าขอนางแต่งงาน!” โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่เอ่ยออกมาทันที
“แม้แต่ฝันนางก็ยังคิดถึง แต่ว่าเซียวท่าไม่ได้คิดอะไรกับนางเลย”
“ทุบให้มึนงง แล้วโยนลงบนเตียง เจ้าลาโง่อย่างเซียวท่าจำต้องใช้วิธีบังคับยิงลูกธนูอันแข็งแกร่ง” โหรวเหย๋าเสี้ยนจู่เอ่ยออกมาในทันที
จื่ออันมองไปยังนางด้วยความตื่นตะลึง เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้น เฉินหลิวหลิ่วและโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่น่าจะเป็นผู้ที่มาจากยุคปัจจุบัน
เซียวท่าที่กำลังหลับใหลอยู่ภายในจวนแม่ทัพใหญ่ที่ไกลออกไปนั้น ภายในฝันนั้นจามติดต่อกันหลายคราว หลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วก็รู้สึกมึนงง จากนั้นก็ม้วนกายซุกผ้าห่มก่อนจะนอนหลับต่อไป
และเป็นเพราะว่าปัญหาระหว่างโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่ได้รับการคลี่คลายลงแล้ว ในใจของจื่ออันจึงรู้สึกมีความสุขขึ้นมา ค่ำคืนนี้จึงไม่ได้นอนหลับพักผ่อน มือข้างหนึ่งหยิบโกศจุฬาลัมพาจีนออกมาไล่ยุง มืออีกข้างหนึ่งหยิบขวดเหล้าออกมา จากนั้นก็นั่งลงพูดคุยกับโหรวเหย๋าเสี้ยนจู่
พูดคุยกันทั้งคืน
ภายในจวนมหาเสนาบดี
“ฮูหยินผู้เฒ่า ทางด้านของกุ้ยไท่เฟยทรงส่งคนมาบอกว่า เซี่ยจื่ออัน มู่หรงเจี๋ย และหนี่หรง ทั้งสามคนเคยตามหาอะไรบางอย่างที่ในทุ่งหญ้านอกเมือง และยังนำยาสมุนไพรกลับมามากมาย” ชุ่ยยู่เอ่ยรายงานออกมา
“ทุ่งหญ้า? ตามหาสมุนไพรอย่างนั้นหรือ?” ดวงตาของฮูหยินผู้เฒ่าเป็นประกาย ครั้งนี้ถึงแม้ว่าเซี่ยจื่ออันจะได้รับคำสั่งทางทหารบีบบังคับถึงได้จำต้องเข้าสู่พื้นที่ภัยพิบัติ แต่ทว่านางมักจะรู้สึกว่าเรื่องราวมันดูราบรื่นจนเกิดไป ด้วยลักษณะนิสัยของนางแล้ว จะต้องก่อเรื่องขึ้นก่อนใช่หรือไม่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...