ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 54

หลิงหลงฟูเหรินในใจคิดโกรธแค้น ตอนนี้ยังจัดการอะไรนางไม่ได้ ได้แต่แอบสาปแช่งนางในใจ นังเฒ่านี่ทำไมไม่รีบตาย ๆ ไปซะ? ตายไปแล้วหน้าที่การปกครองจวนนี้ก็ต้องตกเป็นของนาง

“ท่านแม่ระงับโทสะด้วย เป็นลูกเองที่โง่เขลา” หลิงหลงฟูเหรินกัดฟันกล่าวขอโทษออกไป

เหล่าฟูเหรินพ่นลมหายใจ มองนางอย่างเยือกเย็น "อย่ามาทำตัวหน้าไหว้หลังหลอก ข้ารู้ว่าเจ้าสาปแช่งข้าในใจ แต่ก็ไม่เป็นไร วุ่นวายกับเจ้าที่ด้อยความรู้เช่นนี้ก็ดูเหมือนข้าจะตื้นเขินเกินไป”

มหาเสนาบดีบดีเซี่ยเห็นเหล่าฟูเหรินโกรธขึ้นเรื่อย ๆ ก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย "ท่านแม่ ท่านคิดว่าฮองเฮาจะเอายังไงกันแน่?"

เหล่าฟูเหรินยับยั้งความรู้สึกไว้ก่อน แล้วคิดใคร่ครวญ "จากข้อมูลที่พระสนมเหมยให้มา เรื่องการถูกฝังทั้งเป็นนั้นมีความเป็นไปได้ แต่ว่าฮองเฮาสั่งคนให้มาพาตัวเสี่ยวซุนเข้าวัง ทั้งยังนำเสื้อผ้าไปด้วยอีก มันก็ดูแปลก ๆ นะ"

"เป็นไปได้ไหมที่ฮองเฮาจะโปรดปรานนางจริง ๆ ต้องการให้นางพักอยู่ในวังสักสองสามวัน?" หลิงหลงฟูเหรินคาดเดาด้วยความตื่นตระหนก

เหล่าฟูเหรินกล่าวอย่างเย็นชา "มีเพียงคนสมองหมูโง่เง่าอย่างเจ้าถึงจะคิดเช่นนี้ได้ หากวันนี้องค์จักรพรรดิเหลียงทรงประชวรหนัก ฮองเฮาที่กำลังโศกเศร้าเสียใจอยู่ จู่ ๆ จะมาโปรดปรานคนที่นางเกลียดมาก ๆ ได้อย่างไร? สาเหตุที่องค์จักรพรรดิเหลียงป่วยก็ยังไม่ชัดเจน หากเป็นเพราะเรื่องการถอนหมั้นขึ้นมา ฮองเฮาก็ต้องฆ่านางเป็นแน่ ยังจะโปรดปรานอีกหรือ? ช่างโง่เขลาจนหาผู้ใดเปรียบไม่ได้เสียจริง”

หลิงหลงฟูเหรินเกลียดหญิงชราผู้นี้มาก ไม่ใช่ว่านางไร้การศึกษาแล้วจะว่านางโง่ได้ หลาย ๆ สิ่งที่นางพูดออกมา ทุก ๆ คำพูดล้วนน่าฟังทั้งนั้น

มหาเสนาบดีเซี่ยคิดอยู่ชั่วครู่ และกล่าวเสียงดัง "เซี่ยฉวน"

เซี่ยฉวนที่อยู่นอกประตูเดินเข้ามาด้านใน และกล่าว "นายท่าน บ่าวมาแล้ว"

"เจ้าไปสังเกตการณ์ที่หน้าประตูวังสักหน่อย ดูว่าจะสืบเรื่องอะไรได้บ้างจากพวกองค์รักษ์"

เซี่ยฉวนกล่าว "นายท่าน บ่าวมีพี่น้องอยู่คนนึงที่รู้จักกับองค์รักษ์ที่เฝ้าพระตำหนักของฮองเฮา บ่าวจะให้เขาไปถามดู เมื่อเขาได้ออกมาตอนผลัดเปลี่ยนเวรยามก็น่าจะได้รู้เรื่องราวในวัง”

“รีบไป รีบไปเลย!”มหาเสนาบดีเซี่ยรีบกล่าว