ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 585

ขณะที่จื่ออันเอ่ยออกมานั้น เสียงดังชัดของเซียวท่าดังขึ้นมาจากด้านนอก “เจ้าเอ่ยออกมาแล้ว เอ่ยออกมาเช่นนี้ ข้าไม่ได้โก......อื้อ อื้อ”

เห็นได้ชัดว่าถูกปิดปากเอาไว้ จากนั้นก็ได้ยินเสียง “เอี๊ยดอ๊าด” ดังขึ้น ฟังออกได้ว่า เซียวท่าผู้น่าสงสารถูกคนลากออกไปแล้ว

มู่หรงเจี๋ยเงี่ยหูฟัง มุมปากยกยิ้มเย็นชาออกมาเอ่ยถามจื่ออัน “อยากดูเรื่องสนุกหรือไม่?”

จื่ออันเอ่ย “ข้าอยากดูมาก”

มู่หรงเจี๋ยยื่นมือออกมา “ขอยืมเชือกบ่วงบาศของเจ้าที”

“เชือกบ่วงบาศ? เชือกผุพังนี้มีประโยชน์อะไรกัน?” จื่ออันนำเชือกบ่วงบาศส่งให้กับเขา

มู่หรงเจี๋ยรับมา ก่อนจะพันรอบข้อมือของเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นไปยังหน้าโต๊ะ แล้วรินเหล้าออกไปจอกหนึ่ง ในปากเอ่ยออกมา “หากว่าตรงประตูมีงูมามากกว่าร้อยตัว เหล้าเหยือกนี้ก็จะเป็นของเจ้าแล้ว”

จื่ออันเอนตัวออกไปฟังเขาเอ่ยออกมาอย่างอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ แล้วเอ่ย “เจ้าหมายความว่าเชือกบ่วงบาศนี้สามารถเรียกงูได้อย่างนั้นหรือ?”

“จริงแท้แน่นอน อีกประเดี๋ยวก็จะรู้แล้ว” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยออกมา

จื่ออันแน่นอนว่าย่อมไม่เชื่อ เรื่องแปลกประหลาดเช่นนี้จะมีใครที่เชื่อกัน?

ทว่าหลังจากที่เชือกบ่วงบาศถูกราดรดด้วยเหล้าแล้ว ก็มีกลิ่นแปลก ๆ ลอยมาเป็นระยะ ๆ มู่หรงเจี๋ยขอกริชจากนาง กรีดลงบนนิ้วมือของของเขา เลือดหยดลงไป กลิ่นแปลกนี้กลายเป็นกลิ่นคาวเลือด

ว่าแล้วก็ดูแปลก กลิ่นแปลกนี้ทำให้กลิ่นเลือดเข้มคละคลุ้งขึ้นมา หากว่าไม่รู้แล้ว คงจะยังคิดว่าภายในห้องบ่าวสาวนั้นมีเลือดกองใหญ่อยู่

“พวกเรามาดูกัน!” มู่หรงเจี๋ยลากจื่ออันไปยังประตูอย่างลึกลับ ตรงรอยแยกนั้นมีดวงตาหลายคู่อยู่ ดวงตาเหล่านั้นดูตกตะลึงอยู่เล็กน้อย จากนั้นก้าวถอยหลังออกไปทันที แล้วได้ยินเสียง “ไอหย๋า” ดังขึ้นมาตาม ๆ กัน แล้วพากันล้มครืนลงไป

“นี่มันอะไรกัน?” เป็นเสียงของซูชิง ตามมาด้วยเสียงร้องอย่างโหยหวน “มีงู มีงูอยู่”

มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นติดต่อกัน เพียงชั่วพริบตาเดียว ทุกคนก็พากันกระโดดหนีอย่างไร้ร่องรอย

ทั้งสองคนส่งเสียงหัวเราะดังออกมา ก่อนจะเปิดประตู เห็นเพียงงูกว่าร้อยตัวพุ่งเข้ามา

มู่หรงเจี๋ยแอบส่งเสียงร้องดังออกมา “ไม่ดีแล้ว!”