ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 594

เดิมนั้นจื่ออันคิดที่จะใช้คำพูดที่รุนแรงที่สุดมาทำร้ายเขา แต่กลับพบว่าตนเองรู้สึกเสียใจก่อนแล้ว ไม่ใช่เพื่อตนเอง แต่เพื่อเจ้าของร่างเดิมของเซี่ยจื่ออัน นำความทรงจำนั้นที่นางเก็บซ่อนเอาไว้มาเป็นอาวุธที่ทำร้ายบิดาของนาง

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้โจมตีเซี่ยหวายจุนอย่างร้ายแรงยิ่งนัก เขาเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้า

หากจะบอกว่าเซี่ยจื่ออันคนนี้ไม่ใช่บุตรสาวของเขาแล้ว วันนั้นบุตรสาวของเขาถูกทุบตีจนตายภายในลานเรือน ตายไปในน้ำมือของเฉินหลิงหลงและองค์รัชทายาท ตายไปเพราะความโหดเหี้ยมของเขา

นั่นมันเป็นเพียงสายเลือดเดียวของเขา

หากว่าเป็นก่อนหน้านั้น เขาคงจะไม่รู้สึกเจ็บปวด ทว่าตอนนี้ไม่เหมือนกัน ต่อให้เขาจะยังมีชีวิตอยู่ต่อไป เขาเองก็ไม่อาจที่จะมีลูกหลานได้อีก อีกทั้งบุตรสาวของเขา ไม่เคยเลยที่จะหักหลังเขา ส่วนคนที่ลงมือกับเขาอย่างโหดร้ายในระยะนี้นั้น ไม่ใช่นาง แต่เป็นหญิงสาวร้ายกาจที่อยู่เบื้องหน้าเขาในตอนนี้

ไม่น่าแปลกที่เขาพ่ายแพ้อย่างราบคาบ ที่แท้นางไม่ใช่บุตรสาวของเขา แน่นอนว่าย่อมต้องคิดแค้นอย่างโหดร้าย จึงไม่มีความรู้สึกใดเลย

และที่จริงแล้ว มีเพียงเด็กโง่คนนั้น ที่ไม่เคยคิดแค้นกับเขา

ทันใดนั้นความคิดทั้งหมดของเขาก็หายไป และทั้งหมดไม่ใช่เพราะบุตรสาวของเขา แต่เป็นมารดาที่ตายไปแล้ว เขาจึงไม่มีหวังอีกต่อไป ราชครูเหลียงเป็นคนที่ก้าวผ่านสะพานไปแล้วจะทำลายสะพานลง เขาไม่มีทางที่จะมาช่วยตนเอง

เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เขามองไปยังจื่ออัน มองคนผู้นี้ ความโกรธเกลียดยังคงอยู่ ยากที่จะสลายลงไปได้ หากว่าไม่ใช่เพราะนาง จวนมหาเสนาบดีคงจะไม่ต้องล้มลงเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม หากว่าจื่ออันไม่ตายไป แล้วนางจะเข้าครอบครองร่างกายของจื่ออันได้อย่างไร เข้ามายังจวนมหาเสนาบดีแล้วจัดการกับพวกเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวได้อย่างไร?

เขาริ่มรู้สึกขึ้นมาแล้วว่า นี่เป็นลิขิตจากสวรรค์ บางทีบนโลกใบนี้ คำว่าเวรกรรมสองคำนี้อาจจะมีอยู่จริง