ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 603

เมื่อเซียวท่าได้ยินคำของจื่ออันแล้ว ตนเองก็เริ่มที่จะสับสนขึ้นมา

ก่อนหน้านั้นเขาเคยคิดจริง ๆ ที่จะให้ซูชิงแต่งงานกับหลิวหลิ่ว เพราะว่าหลิวหลิ่วเอาแต่ร้องตะโกนข้างหูเขา เป็นเหมือนกับนกกางเขน เขาไม่ชอบมัน

แต่หากว่าซูชิงแต่งงานกับหลิวหลิ่วจริง เช่นนั้น...

“ข้าอยากจะเข้าใจบางอย่าง ข้าไม่รู้เลย” เซียวท่าเอ่ยออกมา

จื่ออันเมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะรู้ตัวขึ้นมาแล้ว ก็เอ่ยออกมา “ไปเถิด ไปคิดดูให้ดี หลิวหลิ่วเป็นหญิงสาวที่ดี ควรค่าให้เจ้าทำดีกับนาง”

หลังจากที่เซียวท่าจากไปแล้ว หลิวหลิ่วก็เดินออกมาจากในห้อง นางมองไปยังจื่ออันด้วยความซาบซึ้งใจ “ขอบใจเจ้ามาก”

จื่ออันเอ่ยออกมา “ไม่ต้องกังวลไป เขาเพียงแต่รู้ตัวช้า บางทีอาจจะยังไม่เข้าใจชัดเจนความคิดในใจ”

เซียวท่าที่เก่งกาจในศิลปะการต่อสู้ และให้ความเคารพในเรื่องของความสัมพันธ์มาโดยตลอด ไม่ บางทีเขาอาจจะไม่เคยคิดมาก่อน และก็ไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานมาก่อน จู่ ๆ ก็ไปบอกเขาว่ามีหญิงสาวชอบเขามาก อยากจะแต่งงานกับเขา เขาก็อาจที่จะไม่รู้ตัวว่าต้องทำอย่างไรดี

หลิวหลิ่วดูเหมือนว่าจะตัดสินใจได้แล้ว “ข้าจะรอเขา ไม่ว่าเขาจะแต่งหรือไม่แต่งกับข้า ข้าก็ไม่มีทางแต่งให้กับคนอื่น”

จื่ออันตบลงบนมือของนาง “วางใจได้ เขาจะเริ่มรู้ตัวแล้ว”

“หวังว่าข้าอาจจะรอได้” หลิวหลิ่วยิ้มออกมาอย่างสดใส แต่ในดวงตากลับมีความเศร้าสร้อยที่ไม่อาจเอ่ยออกมาได้

จื่ออันเหลือบมองไปยังนาง ในใจรู้สึกอึดอัดอยู่เล็กน้อย หญิงสาวที่เคยสดใสมาก่อน มาตอนนี้แววตากลับปกคลุมไว้ด้วยความเศร้าสร้อย นางเคยคิดว่าคนที่มีนิสัยอย่างหลิวหลิ่ว ตลอดชีวิตนี้คงจะไม่รู้จักกับความไม่พึงพอใจ

ตนเองนั้นถือได้ว่ามีความสุขแล้ว นางก็หวังว่าจ้วงจ้วงและหลิวหลิ่วจะได้รับความสุขเช่นกัน

ผ่านไปสองวัน ในที่สุดก็มีข่าวดีขึ้นมา

เฉินหลิงหลงและเซี่ยหว่านเอ๋อถูกตามหาจนพบแล้ว และนำตัวกลับมายังเมืองหลวง และก็ถูกนำตัวไปไว้ในจวนมหาเสนาบดีชั่วคราว โดยมีตานชิงเสี้ยนจู่เป็นผู้คุมตัวเอาไว้