ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 640

จื่ออันเมื่อเห็นว่าจ้วงจ้วงหลับสนิท ก็คิดที่จะจากไป ในตอนที่ลุกขึ้นมา จ้วงจ้วงก็ดึงมือนางเอาไว้ แล้วมองยังนาง “จื่ออัน เจ้าเคยรักใครสักคนมากหรือไม่? รักจนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี!”

น้ำตาของจื่ออันแทบจะร่วงไหลลงมา ลูบลงบนหัวของนางเบา ๆ “มี เจ้านี่ไง ข้ารักเจ้ามาก ๆ”

จ้วงจ้วงยิ้มออกมา เต็มไปด้วยความเมามาย นางถอนหายใจ "หากว่าข้าเป็นผู้ชาย ก็คงจะแต่งงานกับเจ้า ดูเหมือนว่าข้าจะเสียเปรียบเจ้าเจ็ดไปแล้ว”

นางค่อย ๆ หลับตาลง แล้วก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง จึงหลับลงไป

นางรู้สึกสงสารจ้วงจ้วงเป็นอย่างมาก ยิ่งรู้สึกโกรธเซียวเซียวมากยิ่งนัก

เดิมทีจื่นอันคิดที่จะอยู่เป็นเพื่อนกับจ้วงจ้วงให้มาก ทว่านางอดทนต่อความกรุ่นโกรธนั้นไม่ได้แล้ว

เมื่อออกจากจวนองค์หญิง ก็เอ่ยสั่งตาวเหล่าต้า “ไปหาเซียวเซียว ดูว่าอยู่ที่จวนโหวหรือว่าจวนแม่ทัพใหญ่กัน!”

“แม่ทัพใหญ่เซียว? วันนี้เขาจะต้องมายังจวนท่านอ๋องขอรับ!” ตาวเหล่าต้าเอ่ยออกมา

“เจ้ารู้ได้อย่างไร?” จื่ออันเอ่ยถาม

“เมื่อวานนี้ข้าได้ยินแม่ทัพซูเอ่ยออกมา”