ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 653

จื่ออันถอนหายใจออกมาเบา ๆ “ไม่ยุติธรรมสำหรับท่านแล้ว”

จ้วงจ้วงส่ายศีรษะออกมา “หากว่าเจ้าถูกผู้อื่นทำร้ายก็ถือว่าไม่ยุติธรรมต่อเจ้า แต่หากว่าคนในครอบครัวของเจ้าวางแผนการกับเจ้า จะถือว่าไม่ยุติธรรมอะไรกัน? ใครให้ข้าได้รับบุญคุณอันมหาศาลของราชวงศ์กัน? ใครให้ข้าได้รับความมั่งคั่งคับฟ้านี้กัน? นี่ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ข้าสมควรแบกรับมัน”

จื่ออันไม่รู้ว่านางกำลังเอ่ยประชดประชัน หรือว่ารู้สึกว่าความไม่ยุติธรรมนี้ไม่ถือว่าเป็นความไม่ยุติธรรมจริง ๆ น้ำเสียงของนางเศร้าหมอง แต่ไม่มีความขุ่นเคืองใด

อันที่จริงแล้ว การถูกคนในครอบครัวทำร้าย ถึงจะเป็นความเจ็บปวดมากที่สุด ทุกคนต่างก็รู้ดี

“องค์จักรพรรดิทรงครองราชย์มานานหลายปี ดำเนินนโยบายใหม่ ยกเลิกสิ่งไม่ดี ลดภาษี พยายามอย่างหนักเพื่อส่งเสริมเกษตรกรรม ยกทัพไปปราบปรามคนป่าเถื่อน เขาไม่ใช่หลานชายที่ดี แต่ว่าเขาเป็นจักรพรรดิที่ดี เมื่อเป็นจักรพรรดิที่ดี ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะลงมือกับคนข้างกายของตนเองอย่างโหดร้าย”

คำของจ้วงจ้วง เหมือนกับว่าต้องการจะเอ่ยปลอบตนเอง ยิ่งไปกว่านั้นคือ ต้องการจะปลอบจื่ออัน

“ตอนนี้ท่านรู้แล้ว ท่านคิดจะทำอย่างไรต่อไป? ทางด้านของเซียวเซียว ท่านต้องการจะพูดคุกับเขาสักเล็กน้อยหรือไม่?” จื่ออันเอ่ยถาม

จ้วงจ้วงคิดอยู่ชั่วครู่ “ข้าไม่รู้ ในหัวล้วนแต่วุ่นวายยุ่งเหยิง เจ้าปล่อยให้ข้าคิดสักหลายวันหน่อยเถิด”

จื่ออันกุมมือของนางเอาไว้ “ตกลง ท่านคิดให้ดี หากว่าต้องการข้า ก็ไปหาข้า”

จ้วงจ้วงมองมายังนาง “ขอบคุณ!”

“พูดขอบคุณก็เหมือนว่าจะห่างเหินแล้ว”

จ้วงจ้วงยิ้มออกมา ใบหน้าที่ซีดขาวจนเกือบจะโปร่งแสงนั้น มีความเงียบงันที่ยากจะเอ่ยออกมาได้

หลังจากที่จื่ออันจากไปแล้ว จ้วงจ้วงก็เข้าไปด้านในห้อง นั่งอยู่เนิ่นนาน จากนั้นจึงได้เรียกฉินจือเข้ามา “หลายปีมานี้ ของที่องค์จักรพรรดิประทานให้ข้านั้น มีอะไรกันบ้าง?”

ฉินจื่อเอ่ยออกมา “มากมายยิ่งนัก จู่ ๆ ก็ถามเรื่องนี้ทำไมกันเพคะ?”

ในตอนที่จื่ออันพูดคุยกับจ้วงจ้วงนั้น ฉินจือไม่ได้อยู่ข้าง ๆ เพราะฉะนั้น จึงไม่รู้ว่าจื่ออันพูดอะไรกับจ้วงจ้วง

“เจ้าไปตรวจนับเสียหน่อย ดูว่ามีอะไรบ้าง” จ้วงจ้วงเอ่ย